تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
نشر خوارزمی منتشر کرد:
ابو محمد مشرف‌الدین (شرف‌الدین) مصلح‌بن عبدالله‌بن شرف‌الدین شیرازی، ملقب به ملك‌الكلام و افصح‌المتكلمین بی شك یكی از بزرگ‌ترین شاعران ایران است كه بعد از فردوسی آسمان ادب فارسی را به نور خیره كننده خود روشن ساخت. این روشنی با چنان نیرویی همراه بود كه هنوز پس از گذشت هفت قرن تمام از تاثیر آن كاسته نشده و شعر این شاعر هنوز پابرجا و استوار است. مهمترین اثر او در نثر، كتاب گلستان است و از میان آثار منظوم او، می‌توان به كتاب بوستان و سعدی‌نامه اشاره كرد. همچنین غزلیات او نیز بسیار مشهور می‌باشد. قسمتی از دیباچه گلستان سعدی را با هم می‌خوانیم: منت خدای را عز و جل كه طاعتش موجب قربت است و به شكر اندرش مزید نعمت. هر نفسی كه فرو می‌رود ممد حیات است و چون بر می‌آید مفرح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شكری واجب. از دست و زبان كه برآید كز عهده شكرش به درآید.
فروشگاه اینترنتی 30بوک
نقد و بررسی تخصصی
در این کتاب که سعدی آن را با نام سعد ابن ابوبکر تألیف کرده است شرح‌های بسیاری به فارسی، عربی و ترکی نوشته‌اند که از جمله معروف‌ترین آن‌ها خیابان یا خیابان گلستان از سراج‌الدّین علی آرزو، بهار باران از غیاث‌الدّین محمد ابن جلال‌الدّین، شرح گلستان از شیخ ولی محمد اکبرآبادی، شرح گلستان از تاج‌الدین بهجت و شرح سودی است. پاکیزه‌ترین نسخۀ موجود از هر لحاظ متعلق به غلامحسین یوسفی است که اولین بار در سال 1368 شمسی منتشر شد. شمار ابیات و عناوین باب‌ها در نسخه‌های مختلف اندکی متفاوت است.
سعدی شاعر، نویسنده و ادیب بود که احتمالاً حدود 606 قمری در شیراز به دنیا آمد اما زمان مرگ او کاملاً مشخص نیست، احتمال می‌رود او بین سال‌های 690 تا 694 قمری در شیراز درگذشته باشد. سعدی در کودکی یتیم ماند. خانواده و قبیله‌اش غالباً از عالمان دین بودند و او هم بعد از تحصیل مقدّمات، در حدود 621 از شیراز به بغداد رفت و در حدود 623 در مدرسۀ نظامیه به تکمیل معلومات پرداخت. در بغداد به صحبت ابوالفرج ابن‌الجوزی دوم نائل آمد و همچنین محضر شهاب‌الدّین عمر سهروردی را دریافت. سپس به شام و حجاز رفت. زیارت حج به جا آورد و در شام یک چند به وعظ و همچنین به سیاحت پرداخت و در اقصای عالم گشت و در 655 در عهد اتابک مظفرالدّین ابوبکر ابن سعد ابن زنگی به شیراز بازگشت.
بوستان یا سعدی‌نامه (655) و گلستان (1) (656) را به نام ابن اتابک و همچنین به نام پسرش سعد -که هر دو از ممدوحان وی بودند- تألیف کرد. بعد از زوال سلغُریان باز در حدود 662 به بغداد و حجاز رفت و ظاهراً در بازگشت از این سفر بود که از طریق آسیای صغیر به آذربایجان رفت و از شمس‌الدّین جوینی صاحب دیوان و برادرش عطا ملک جوینی تکریم دید. پس از بازگشت به شیراز، بنا بر مشهور در زاویه‌ای به خلوت و ریاضت نشست. اواخر عمرش در شیراز گذشت. در آثارش اشاراتی هم به سفرهایی در یمن، بلخ، بامیان، هند و کاشغر هست که احتمالاً تنها برای صحنه‌سازی حکایات پرداختۀ او است. اقامت و تحصیل در دریار عرب سبب آشنایی او با ادب عربی بود و مناسب و مشابهت بعضی از مضامین نظم و نثرش با آثار شاعران و نویسندگان عرب و نیز قصاید عربی او گواه بر این است .
در هر یک از ابواب گلستان سعدی، حکایات و نکات مناسب آمده است، اما نه همواره تمام حکایات هر باب با موضوع آن کاملاً متناسب است، نه کتاب اخلاقی کتاب کاملاً تناقض و تضاد خالی است. نثر کتاب که جای جای آن در شعر فارسی یا آیات و امثال و ابیات عربی آمده است شیرین و مطبوع و نمونۀ بلاغت در ایجاز است. تأثیر سبک نویسندگانی چون ابوالمعالی نصرالله منشی، خواجه عبدالله انصاری و فاضی حمیدالدّین لبخی صاحب مقامات حمیدی در آن به چشم می‌خورد؛ اما نثر سعدی از آن‌ها پخته‌تر و در عین حال ساده‌تر است و به همین سبب مورد توجّه و تقلید نویسندگان سده‌های بعد واقع شده است که نخستین آن‌ها نگارستان از معین‌الدّین جوینی است.
کتاب گلستان سعدی با تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی سه بخش دارد. در آغاز بخش اول با عنوان استاد سخن، غلامحسین یوسفی نقد و تحلیلی از گلستان سعدی نوشته است و این بخش را برای شناخت بیشتر خوانندگان با سعدی در نظر گرفته است. او در این بخش دربارۀ کتاب گلستان و جنبه‌های گوناگون آن صحبت کرده است تا خوانندگان دریافتی روشن‌تر و سنجیده‌تر دربارۀ گلستان سعدی داشته باشند.
سپس متن تصحیح‌شدۀ کتاب آمده است. غلامحسین یوسفی این کتاب را با استفاده از هفده نسخه و استفاده از چاپ‌های معتبر، شرح‌ها و ترجمه‌های گلستان به زبان‌های دیگر نوشته است. در بخش دوم کتاب توضیحات مربوط به متن گلستان ذکر شده است. در این قسمت کلمات، ترکیبات، اصطلاحات، اشارات به آیات قرآن مجید و احادیث، نکات مربوط به تاریخ و آنچه نیازمند به توضیح بوده در حد لازم و به سادگی شرح داده شده است.
در پایان کتاب نیز فهرست‌های لازم را می‌توان یافت که هر یک به‌نوعی کار خوانندگان در رجوع به موارد منظور در گلستان را آسان می‌کند. فهرست لغات و ترکیبات، فهرست آیات قرآن کریم، فهرست احادیث، فهرست اشعار و جمله‌های عربی، فهرست اشعار فارسی، فهرست امثال و حکم، فهرست اعلام و فهرست مراجع را می‌توانید در پایان کتاب پیدا کنید.
کتاب گلستان سعدی با تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی به صورتی فراهم آمده که خوانندگان و به‌خصوص جوانان، بتوانند کتاب را مطالعه کنند و آنچه را سعدی اندیشیده و به‌قلم آورده به‌آسانی دریابند و با دنیای که فرا نموده آشنا شوند.
غلامحسین یوسفی در سال 1306 در مشهد به دنیا آمد و در سال 1369 در تهران از دنیا رفت. او ادیب، نویسنده، مترجم، مصحح و استاد برجستۀ ادبیات فارسی بود. غلامحسین یوسفی مدرک کارشناسی‌اش را در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از مشهد گرفت و سپس به تهران رفت. او در سال 1329 مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی‌اش را گرفت و هم‌زمان دورۀ کارشناسی حقوق قضایی و سیاسی دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران را هم اخذ کرد. او هم‌زمان با تأسیس دانشکدۀ ادبیات در دانشگاه فردوسی مشهد به تدریس تاریخ ادبیات در این دانشگاه پرداخت. تا سال 1358 او همچنان در مقطع کارشناسی و دکترای دانشگاه فردوسی تدریس می‌کرد و در همان سال بازنشسته شد. یکی از مهمترین فعالیت‌های غلامحسین یوسفی تصحیح متون کهن بود و تأثیر بسزایی بر ادبیات ایران گذاشت. وی همچنین برای تحقیق و پژوهش به کشورهای فرانسه، انگلستان و آمریکا سفر کرد. غلامحسین یوسفی در 63 سالگی درگذشت.
ایرج افشار در باب مقام علمی غلامحسین یوسفی می‌گوید: «او دانشمندی بی‌تکلّف، بی‌تکبر، مشوق علم و شیفتۀ معارف ایرانی و مقام انسانیت بود که این ویژگی‌ها کمتر در یک شخص جمع می‌شوند.» از دیگر آثار تصحیح شده به دست غلامحسین یوسفی می‌توان به «تصحیح قابوسنامه (1345)»، «تصحیح تقویم الصحه (1350)»، «تصحیح لطائف‌الحکمه»، «تصحیح بوستان سعدی (1359)» و «تصحیح ملخص اللغات (1362)» اشاره کرد.
«تصحیح کتاب گلستان سعدی توسط استاد غلامحسین یوسفی، کاری است کارستان و درجه یک.» -بهاء‌الدین خرمشاهی
نشر خوارزمی کتاب گلستان سعدی با تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی را منتشر کرده است.
سعدی زبان فصیح خود را تنها وقف مدح و احساسات عاشقانه نکرد، بلکه به خدمت ابناء بشر گماشت و در راه سعادت آدمیان و موعظۀ آنان به کار گرفت؛ این خصیصه با توجه به اینکه او مردی جهان‌دیده و مجرّب بود و تجاربی گرانبها داشت، قدر و قیمتی مضاعف می‌یابد. و طُرفه اینکه این همه را نه در قالب مواعظی کسالت‌آور بلکه در لباس تمثیل و حکایت و بذله‌گوی چنان بر خواننده ارزانی داشته است که جدّیت و تلخی اندرز را از یاد می‌زداید.
- غزل‌های سعدی به تصحیح و توضیح دکتر غلامحسین یوسفی. نویسنده در این کتاب در سه بخش 418 غزل سعدی را به ترتیب منتشر کرده است. در بخش اول کتاب نویسنده توضیحاتی دربارۀ غزل‌های سعدی ارائه کرده است و در بخش دوم متن غزل‌ها ذکر شده است.
نشر خوارزمی
