تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
غلام حسین ساعدی در 24 دی ماه 1314 در تبریز به قول خودش ((به روی خشت))افتاد.بچه دوم پدر و مادرش بود.بچه اولی که دختر بود در یازده ماهگی مرده بود.و از همان روزی که دست در دست پدر ،راه قبرستان را شناخت،همیشه سر خاک خواهر می رفت که قبر کوچکی داشت،پوشیده با آجرهای ظریف و مرتب.«من در خیال همیشه او را در داخل گور،توی گهواره ای در حال تاب خوردن می دیدم،هر چند که نه من ،نه برادرم که بعد از من آمد و نه خواهرم که آخرین بچه خانواده بود گهواره نداشتیم.گهواره ما پاهای مادر یا مادر بزرگ بود.»
نشر ورا
