دلواپس شادمانی تو هستم (رقعی)

درباره خويشتن خويش انديشيدن وحشتناک است اما اين تنها راه صميمانه کار است انديشيدن درباره خويشتن خويشم بدان گونه که هستم انديشيدن به جنبه هاي زشتم انديشيدن به جنبه هاي زيبايم و در شگفت شدن از آن ها چه آغازي مي تواند محکم تر و استوار تر از اين باشد؟از چه چيزي مي توانم رشد خود را آغاز کنم جز از خويشتن خويشم؟