کالون و قیام کاستلیون

آن که سرسخت و پافشار در شجاعت خويش،بر زمين مي افتد،و به سبب خطر مرگ نزديک ،ذره اي از اطمينانش را از کف نمي دهد،و به هنگام جان دادن،هنوز با نظري راسخ و تحقير بار به دشمنش مي نگرد،نه از ما،که از روزگار شکست خورده است...کشته شده است،اما مغلوب نگشته است:دليرترين انسان ها گاهي تيره بخت ترين انسان ها هشتند.از اين رو شکست هاي ظفر نموني هست که با پيروزي ها پهلو مي زند... کالون و قيام کاستيلون،مثل زندگي نامه اراسم روح نويسنده اي را به ما نشان مي دهد که حقيقتا علاقه اي آتشين و مرگبار به استقلال و آزادي داشت و درآن واحد صفحه هايي در برابر چشم هاي ما باز مي کند که گواه اطلاع عميق وي از تاريخ اومانيسم و رفورم است.