انتقادی و بالینی

انتشارات آگه منتشر کرد:
اين مجموعه متن ها که بعضي از آن ها براي اولين بار اين جا منتشر شده اند. مسئله ي نوشتن: نويسنده، به قول پروست، زباني جديد در زبان ابداع مي کند که به نوعي يک زبان بيگانه است. او توانايي هاي دستوري يا نحوي جديدي را آشکار مي سازد. او زبان را از شيارهاي مرسومش بيرون مي آورد و آن را هذياني مي کند. با اين حال مسئله ي نوشتن از مسئله ي ديدن و شنيدن نيز جدايي ناپذير است: در واقع، وقتي زباني ديگر در زبان آفريده مي سود، تمام زبان به حدي (غير نحوي)،(غيردستوري) ميل مي کند، يا با خارج خودش ارتباط مي گيرد. اين حد خارج از زبان نيست، بلکه خارج از زبان نيست، بلکه خارج زبان است: اين حد از ديده ها و شنيده هايي غيرزباني تشکيل شده است که فقط زبان آن ها را ممکن مي سازد. هم چنين يک نقاشي يا يک موسيقي وجود دارد که سرشت نماي نوشتار است، مثل اثرات رنگ ها و طنين هايي که بر واژه ها فائق مي آيند. از خلال واژه هاست که مي توانيم ببينيم و بشنويم. بکت از (مته کردن سوراخ ها) در زبان حرف مي زد، تا (چيزي که پشت پنهان شده) ديده و شنيده شود. درباره ي هر نويسنده اي مي توان گفت: او بيننده است، او شنونده است، (بد ديده شده، بد گفته شده) ، او رنگرز است، يک خيانتکار.
فروشگاه اينترنتي 30 بوک