صطلاح «بين‌النهرين» به معناي «سرزمين ميان دو رود» است و اساساً به دشت‌هاي عمدتاً مسطح ميان دو رود دجله و فرات اطلاع مي‌شود که سرزمين کنوني عراق را در بر مي‌گيرد. سرانجام، بخش اعظم دشت‌ها و تپه‌هاي پيرامون اين دو رود، که مجموعاً بخش مرکزي خاور نزديک را تشکيل مي‌دهند نيز بخشي از بين‌النهرين محسوب شدند. به علاوه، اصطلاح «بين‌النهرين» نيز به طور کلي به تک تک و تمامي مردماني اطلاق شد که در دوران باستان ساکن يا حاکم اين سرزمين بودند، به اين ترتيب، سومريان، اکديان، آشوريان، بابليان، ايلاميان، مادها و پارس‌ها از جملة بي‌النهرينيان تلقي شدند. اهميت بين‌النهرين براي خاور نزديک صرفاً به مسئله جغرافيايي محدود نمي‌شود. بين‌النهرين همچنين نقطه تقاطع راه‌هاي تجاري ميان فلسطين، مصر و شرق مديرانه در غرب، آسياي صغير (ترکيه کنوني) و ارمنستان در شمال، عربستان در جنوب و افغانستان و هندوستان در شرق بود. به علاوه، بين‌النهرين قلب ملل و امپراتوري هايي بود که در خلال قرون متمادي بر بخش هايي بزرگ از خاور نزديک مسلط شدند.
شاید بپسندید
از این نویسنده
از این مترجم
