مكاتیب محمد غزالی

انتشارات زوار منتشر کرد:
مرزهای امروز ایران باقی مانده یک امپراتوری بزرگ است که در روزگار هخامنشیان در اوج اقتدار خود بود، اما به گواهی تاریخ، این نقشه پهناور، رنگارنگ و ثروتمند نتوانست مایه آرامش و خوشبختی ایران و ایرانی شود. اسکیموها خطاب به سرزمین خود می گویند: «تو چقدر خوشبختی که در زیر برف و یخ مستوری، چقدر مایه خوشبختی است که اگر در تو طلا و نقره ای موجود باشد زیر این قشر ضخیم برف و یخ مستور شده و هرگز دست به آن نمی رسد؛ بی حاصلی تو مایه سعادت ماست و ما را از دستبرد متجاوزان محفوظ می دارد». جغرافیا یکی از مهم ترین عناصری است که سرنوشت و روند حرکت تاریخ یک سرزمین را مشخص می کند. اگر آسمان و زمین سرزمینی ثروتمند باشد و با تکیه بر امنیت کافی، بیم روبه رو شدن پیاپی با تهاجم اقوام و قبایل مختلف برای مردمی که در آنجا زندگی می کنند وجود نداشته باشد، آنگاه می توان گفت ساکنان چنین سرزمینی تا اندازهای خوشبخت هستند اما اگر همین جغرافیا پلی برای گذر اقوام مهاجم باشد، مردم آنجا با وجود تمام ویژگی ها، ثروت ها و نعمت های سرزمینشان روی خوشبختی را نمی بینند. سرزمین کهنسال و متمدن ایران، با موقعیت خاص جغرافیایی خود که از شمال و جنوب میان دریای خزر و خلیج فارس قرار گرفته است و از شرق با آسیای مرکزی و شرقی و از غرب با آسیای صغیر پیوند دارد و اروپا و آسیا را به هم می رساند، از قدیم گذرگاهی برای رفت و آمد اقوام مختلف بوده است چنانکه پادشاهان هخامنشی، اسکندر مقدونی، پادشاهان ساسانی، قوم عرب و مغولان نیز از آن گذشته اند و به این دلیل ایران «گذرگاه حوادث» نام گرفته و بر سر راه بودن آن سبب شده است تا در سراسر تاریخ مرزهایش بشکند، بارها تجزیه شود، یکپارچه گردد و وسعت یابد.
فروشگاه اینترنتی 30بوک