مبانی عرفان و تصوف و ادب پارسی

انتشارات علم منتشر کرد:
عرفان به معنی شناختن و آگاهی و درایتی است که بعد از جهل و نادانستن به دست می آید؛ و یاد کردنی است که بعد از فراموشی حاصل گشته باشد، و در اصطلاح، معرفت قلبی و شناخت خدای و عبادت عاشقانه وی است.
عارف کسی است که خدای را به اسماء و صفات بشناسد و در معاملت با وی صدق بجای آرد.
فروشگاه اینترنتی 30بوک