

سیاست خارجی و توسعه ملی
انتشارات نگاه معاصر منتشر کرد:
- نسبت دموکراسی و تأمین امنیت ملی چیست؟
- سهم دیپلماسی و نظامی گری در تأمین امنیت ملی چیست؟
- آیا می توان در تأمین امنیت ملی، سهم نظامیان را بازدارندگی مقتدرانه و سهم دیپلماسی را کنشگری مقتدرانه متکی به قدرت ملی تعریف کرد؟
- چرا در کشورهای موفق جهان، دخالت نیروهای مسلح در سایر امور به ویژه امور سیاسی خلاف مصالح ملی و امنیت ملی تلقی می شود و ممنوع است؟
- چرا در کشورهای موفق جهان نظامیان سهم کمتری در تصمیم گیری برای اقدامات ضروری جهت تأمین امنیت ملی، حتی اقدامات نظامی دارند؟ آیا در کشورهای موفق جهان مصداقی از تأمین امنیت ملی با کنش های نظامی و بدون کنش های سیاسی و دیپلماتیک قدرتمندانه وجود دارد؟ براساس تجربه بشری، آیا ماجراجویان سیاسی و نظامی مشوق اقدامات نظامی می توانند خود تهدیدکننده امنیت ملی باشند؟
فروشگاه اینترنتی 30بوک
شاید بپسندید













