جنایت و مکافات

انتشارات یوشیتا منتشر کرد:
... کسی را که به مرگ محکوم کرده بودند، یک ساعت پیش از مرگش با خود فکر می کرد یا می گفت که اگر قرار بود روی صخره بلندی زندگی کند، جایی لبه پرتگاه که فقط به حد ایستادن یک نفر جا داشته باشد و اقیانوس پهناور، تاریکی محض، تنهایی ابدی و طوفان همیشگی او را احاطه کرده باشد؛ اگر مجبور باشد تمام عمرش، هزاران سال و برای ابد در آن فضای محدود بایستد، باز هم ترجیح می دهد همان طور زندگی کند تا اینکه فوراً بمیرد! فقط زیستن، زیستن و زیستن! زندگی به هر شکل ممکن!... و این حقیقت محض است! خدای بزرگ، عجب حقیقتی انسان چه موجود پست و حقیری است.... و پس از چند لحظه ادامه داد، «کسی که انسان را به این سبب پست می خواند، خودش هم پست است.»
فروشگاه اینترنتی 30بوک