فردریش نیچه (گزیده ای از کتاب انسانی زیاده انسانی)

انتشارات شباهنگ منتشر کرد:
هنگامی که کسی می پرسد: فلسفه به چه کار می آید؟ پاسخ بایست ستیزه جویانه باشد، چرا که پرسش کنایه آمیز و نیش دار است. فلسفه نه به دولت خدمت می کند و نه به کلیسا، زیرا این دو دغدغه های دیگری دارند. فلسفه به خدمت هيچ قدرت مستقری در نمی آید. کار فلسفه آزردن حماقت است. فلسفه حماقت را به چیزی شرم اور تبدیل می کند. فلسفه کاربردی ندارد، جز بر ملا کردن پستی های اندیشه در تمامی اشکال اش. آیا جز فلسفه رشته ای هست که به نقد تمامی ایده آل ها و رازورزی ها، هر خاستگاه و هدفی که می خواهند داشته باشد همت گمارد؟
ژیل دلوز
«نیچه و فلسفه»
این کتاب نه تنها «گلچینی» که بس بسیار «خارچینی» از کتاب «انسانی، بسیار زیادہ انسانی» است که زیر عنوان «کتابی برای جان های آزاد» را نیز دارد. با این کتاب، نیچه آثار اصلی خود را آغاز می کند. نیچه در این باره می گوید که با این کتاب خود را از هر آن چه که به سرشت و منش او تعلق ندارد و شایسته ی او نیست، رها و آزاد ساخته است. و می افزاید که «ایده آلیسم»
(آرمان گرایی) به سرشت و منش او تعلق ندارد و شایسته ی او نیست. بنابراین می توان کتاب او را کتابی بر ضد «آرمان گرایی» دانست؟
فروشگاه اینترنتی 30بوک