آخر خط

انتشارات جهان کتاب منتشر کرد:
ساعت هشت. هنوز روی سقف ماشین ها برف نشسته بود. مردم سحرخیز مثل گندمی که از سیلو فوران می زند، از قطارها به طرف ورودی مترو در حرکت بودند. ایستگاه راه آهن لیون از خواب بیدار می شد. شاوان آرنج را روی پیشخوان بار گذاشته، آرام قهوه می خورد و فکر می کرد: لوسيين؟ هنوز باید خواب باشد و نامه را چند ساعت دیگر می بیند. پس دلیلی ندارد که این جور منقبض و عصبی باشد. مگر قرار است از همین حالا رویارویی کند؟ به جای این که به خودش بگوید: «اینم یه صحبتی به مثل همه صحبت های دیگه. ازین گذشته، هر اتفاقی پیش بیاد، اونو خودم خواستم و تازه خیلی هم معمولی یه.»
و زمزمه کرد :
- به درک!
فروشگاه اینترنتی 30بوک