تباه

انتشارات مانیا هنر منتشر کرد:
سلیما: یکی از سربازها با پاش من رو روی زمین نگه داشت. مثل یه گاو گنده سنگین بود. پوتین هاش جوری ترک خورده بود و تغییر شکل داده بود که انگار چند هفته زیر بارون رها شده بود. پوتین هاش به سينه‌م فشار می آورد و ترک های روی چرم شکل ذرت خشک شده داشت. پاهاش خیلی سنگین بود. وسط تمام اون اتفاق ها این تنها چیزی بود که تونستم ببینم... من رو گرفتن. بچه م گریه می کرد. بچه ی خوبی بود. بئاتریس هیچ وقت گریه نمی کرد. اما اون داشت گریه می کرد، جیغ می زد گفتم «هیس» درست بعدش (چشم هایش را می بندد) سربازی با پوتین رو سرش کوبید و اون ساکت شد.
سکوت. سلیما راحت شده است.
بقیه کجا بودن؟ بقیه کجا بودن؟
سوفی سلیما را در آغوش می گیرد.
سوفی : آروم باش. نفس بکش.
سلیما: باهاشون جنگیدم!
سوفی: می دونم.
فروشگاه اینترنتی 30بوک