نقد و حقیقت

بارت نقد و حقيقت را در سال 1966 در بحبحوحه ي مباحث هاي قلمي دو جناح نقد نو و نقد قديمي در فرانسه، در پاسخ به محافل کهنه انديش ادبي و دانشگاهي نوشت، و در آن از نقد نو که آن را نقد تاويلي مي نامد در مقابل نقد کهنه و به قول او «نقد فرهنگستاني» دفاع کرد. نقد و حقيقت در مجموعه ي آثار بارت جاي ويژه اي دارد و در آن او از ساختگرايي به پساساختگرايي و هرمنوتيک نزديک مي شود. از آزادي نقد در بازنگري آثار کلاسيک با برداشتي نو دفاع مي کند و اثر را داراي معناهايي چندگانه مي داند که سبب مي شود ناقدان بتوانند در زمان هاي گوناگون از زاويه هاي مختلف درباره ي آن سخن بگويند.