سنت زیباشناسی فرانسوی در عصر روشنگری

انتشارات فرهنگ معاصر منتشر کرد:
گایر در پژوهش نمونه وارش کل تاریخ زیباشناسی جدید را با نظر به سه خط فکری جداگانه پی می گیرد و رابطهٔ اندیشمندان مورد نظرش را به نسبت دوری و نزدیکی شان به این سه مسیر می سنجد و به رهیافت های بدیعی می رسد. یکی زیباشناسی ناظر به کمال که همان رویکرد کلاسیک شناخت باورانه به زیباشناسی است و منبع لذت زیباشناختی را (شهود کمال ابژه) می داند؛ دیگری زیباشناسی ناظر به بازی آزاد قوا که معتقد است بازی آزاد قوای ذهنی ما مؤلفه تعیین کننده تجربه زیباشناختی ما به شمار می آید و سومی، زیباشناسی ناظر به تشخیص تأثیر عاطفی هنر او این سه رهیافت به ویژه ایده بازی آزاد قوا و بازی با طیفی از عواطف انسان به عنوان منبع لذت زیباشناختی را در مورد اندیشمندان بزرگ فرانسوی این ،عصر، از کروزا، دوبو، باتو و اصحاب دائره المعارف مثل دیدرو و دلامبر گرفته تا روسو پی می گیرد و بینش های جذاب و روشنگری در این باره پیش می کشد که نباید ناشنیده بماند.
فروشگاه اینترنتی 30 بوک