فصل توت های سفید

انتشارات شهرستان ادب منتشر کرد :
حتی جرئت نکرده بودم بروم در مغازه اش و شیشه مربای توتی را که پخته بودم دستش بدهم. همان روز توی کوچه تا رو گرداندم گفت یک دقیقه صبر کن آبجی.
و دستمالش را پرت کرد پای موتور و تندی رفت طرف مغازه، حس می کردم که زن ها از پشت درهای نیمه باز و پرده های توری آویزان جلوی پنجره ها مرا می پایند و لب می گزند، نرمه میان انگشت شست و اشاره شان را دندان می گیرند و لیچار می گویند. کوچه و پنجره خانه ها را از نظر گذراندم. خبری نبود. آن سوی کوچه بچه ها فوتبال بازی می کردند. سر که گرداندم امیر را دیدم که جلویم ایستاده و دستش را پیش آورده، جا خوردم.
توت های درشت و سفید میان کاسه رویی کج وکوله دل می بردند.
فروشگاه اینترنتی 30 بوک