گالری امیال بشری

کتاب «گالری امیال بشری» اثری خواندنی از نویسنده‌ی ایرانی، محسن فرجی است که شامل پنج داستان کوتاه می‌شود. این داستان‌ها با زبانی شفاف و نثری روان، انسان و احساسات پیچیده‌ی او را در بستر زندگی روزمره به تصویر می‌کشند. فرجی با پرهیز از قضاوت و توصیفات اضافه، راوی صادقی است که تنها جهان آدم‌هایش را روایت می‌کند و قضاوت نهایی را به مخاطب می‌سپارد.

درباره‌ی کتاب 

«گالری امیال بشری» روایت آدم‌های معمولی و زخمی است که در کوچه ‌پس ‌کوچه‌های شهر، در لایه‌های پنهان زندگی خود، با زخم‌های گذشته، ترس‌ها، خاطرات و امیدهایشان دست‌ و پنجه نرم می‌کنند. 

فرجی در این مجموعه‌ی پنج داستانه، با استفاده از تکنیک‌های داستانی مانند تعلیق قوی، زبان ساده و واژه‌های دقیق، موفق شده است تجربه‌هایی شخصی و جمعی را به جهانی ملموس و فراگیر تبدیل کند. 

خیابان روانمهر، خیابان طرح آبیاری، دارآباد، آستارا و برگ جهان که نام داستان‌های این کتاب هستند، هر کدام فضایی متفاوت دارند اما در مضمون، به هم پیوسته‌اند: مواجهه با خاطرات، تلاش برای نجات یا فرار از گذشته، امید در دل تلخی‌ها. 

با وجود فضای غالباً منزوی و تلخ داستان‌ها، نثر سرزنده و روشن فرجی اجازه نمی‌دهد روایت به ورطه‌ی تاریکی مطلق بیفتد. پایان‌بندی‌های داستان‌ها، هرچند تلخ، بارقه‌هایی از امید و رستگاری را در دل خواننده می‌نشاند.

درباره‌ی نویسنده 

محسن فرجی نویسنده‌ای جوان و مستعد در ادبیات معاصر ایران است. آثار او نشان از دقت بالا در زبان، شناخت عمیق از روح انسان معاصر و مهارت در داستان‌گویی کوتاه دارند. 
فرجی در «گالری امیال بشری» با زبان ساده و در عین حال تامل‌برانگیزش، نشان می‌دهد که برای خلق اثری تاثیرگذار، نیازی به شعارهای پرطمطراق یا روایت‌های پیچیده نیست؛ کافی است صادقانه به انسان و زخم‌هایش نگاه کرد.

این کتاب مناسب چه کسانی است؟ 

«گالری امیال بشری» کتابی مناسب است برای: 

• دوستداران داستان‌های کوتاه فارسی معاصر 
• علاقه‌مندان به روایت‌های اجتماعی-روانشناختی 
• کسانی که دنبال متنی روان، شفاف و عمیق می‌گردند 
• مخاطبانی که به تجربه‌های انسانی، خاطره، امید و مواجهه با گذشته علاقه دارند 
• کسانی که از داستان‌های شخصیت‌محور و بدون شعارزدگی لذت می‌برند 

این مجموعه می‌تواند هم برای مخاطب عام و هم برای خوانندگان جدی‌تر ادبیات کوتاه جذاب باشد.

کتاب مشابه پیشنهادی: سه قطره خون - صادق هدایت 

این کتاب شامل یازده داستان کوتاه است که همگی به لایه‌های پنهان روان انسان، تنهایی، ترس، وسواس و بحران‌های درونی می‌پردازند. هدایت در این مجموعه، جهان انسان‌هایی را ترسیم می‌کند که میان رویا و واقعیت، میان خاطره و وهم، میان تنهایی و اضطراب در نوسان‌اند. داستان‌ها کوتاه، موجز و بدون حاشیه‌پردازی‌های اضافی‌اند و نویسنده، همچون یک مشاهده‌گر بی‌قضاوت، صرفاً ثبت‌کننده‌ی حال و احوال شخصیت‌هاست؛ درست شبیه کاری که محسن فرجی در گالری امیال بشری انجام می‌دهد. 

وجوه مشترک با «گالری امیال بشری»: 

• هر دو مجموعه بر محور روابط انسانی، آسیب‌های روحی و کشمکش‌های درونی شکل گرفته‌اند. 
• نگاه هر دو نویسنده به شخصیت‌ها واقع‌بینانه، بی‌آرایش و گاه تلخ است. 
• نثر هر دو نویسنده ساده، دقیق، گزیده و در عین حال سرشار از بار احساسی است. 
• در هر دو کتاب، فضاهای داستانی عمدتاً اندوهناک، انسانی و برآمده از تجربه‌های زیسته هستند.

سخن پایانی 

«گالری امیال بشری» سفری کوتاه اما عمیق به دنیای انسان‌هایی است که زیر پوست زندگی روزمره، زخمی، امیدوار و در جستجوی معنایی برای رنج‌های خود هستند. 
محسن فرجی با صداقت و مهارت، لحظاتی از زیست انسانی را قاب گرفته و در برابر ما قرار داده است؛ لحظاتی که در عین سادگی، از راز و رمزهای بزرگ زندگی پرده برمی‌دارند.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم: 

جلوِ بساط پیرزن که همیشه کتاب‌های شریعتی و آدامس خروس نشان می‌فروخت من و زنم بعد از یک سال و سه ماه قطع رابطه به هم برخوردیم. البته موقع قطع رابطه دوست بودیم و بعداً زن و شوهر می‌شدیم. اما دوستی‌مان تمام شده بود و حالا بعد از یک سال و سه ماه در یک بعدازظهر گرم پاییزی در تقاطع فخر رازی و انقلاب به همدیگر رسیده بودیم. تا یک لحظه‌ی قبلش نبود، بعد یکهو از زمین سبز شد. انگار نه انگار هم که این همه مدت از هم بی‌خبر بوده‌ایم، طوری شروع به حرف زدن کردیم مثل اینکه قبل از ظهر پیش هم بودیم و این دیدار ادامه‌ی همان دیدار قبل از ظهر است.