تصمیم گرفتم خودم باشم

در دنیای پر سروصدای امروز، زندگی کردن به عنوان خودِ واقعی‌مان هر روز سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود. واقعاً‌ می‌توانیم در چنین دنیایی درنهایت خودمان باشیم؟ کتاب «تصمیم گرفتم خودم باشم» (I Decided to Live as Me) اثر کیم سو هیون (Kim Suhyun) نویسندهٔ اهل کره جنوبی است. به‌محض این‌که کیم وارد دنیای بزرگسالان شد، مجبور شد با واقعیت تلخی روبه‌رو شود. هر جا را که نگاه می‌کرد، مردم برای پیشرفت روی هم پا می‌گذاشتند؛ وسواسی عجیب برای به‌دست‌آوردن پول داشتند و دیگران را براساس استانداردهای غیرواقعی رسانه‌های اجتماعی قضاوت می‌کردند. به‌نظر غیرممکن می‌رسد که در چنین وضعیتی خودش را با دیگران مقایسه نکند و احساس ناکافی بودن نکند، اما کیم سو هیون تصمیم گرفت که خودش باشد و راهش را در این کتاب به علاقه‌مندان نیز نشان می‌دهد.

درباره‌ٔ کتاب

«تصمیم گرفتم خودم باشم« کتابی غیرداستانی و مملو از ایده‌های عمیق و آرامش‌بخش برای بزرگسالان است تا به آن‌‌ها یاد بدهد چطور باید خودشان باشند و با تغییرات دنیای بزرگسالی کنار بیایند.  

کیم سو هیون با کلمات آرامش‌بخش و تصاویر جذاب کتاب، شما را در سفری به سوی عشق، پذیرش خود و شفقت راهنمایی می‌کند. او با ترکیب خودیاری و خاطرات شخصی زندگی خودش، به خوانندگان کمک می‌کند تا زندگی‌ کردن تحت فشارهای اطرافیان و مطابق با انتظار آن‌ها را رها کنند و بر آنچه واقعاً در زندگی برایشان مهم است تمرکز کنند. پس با مطالعه این کتاب یاد بگیرید چطور برای خودتان، و نه برای کس دیگری زندگی کنید. 

بررسی آموزه‌های کتاب «تصمیم گرفتم خودم باشم»

شاید در ابتدا نوشته‌های این کتاب به نظرتان کلیشه‌ای و کمی تکراری بیاید یا حتی با خودتان فکر کنید مختص به جامعهٔ ما نیست. اما کره جنوبی فرهنگی بسیار مشابه ایران دارد و نویسنده در این کتاب فرصتی را در اختیار افرادی می‌گذارد که خودِ واقعی‌شان را فراموش کرده‌اند. بنابراین با مطالعه این کتاب یاد می‌گیرید: 

• پذیرش نقص: این کتاب تأکید می‌کند که هیچ‌کس زندگی بی‌عیب و نقصی ندارد و خوانندگان را تشویق می‌کند تا نقص‌های خود را بپذیرند و در درون خود آرامش را پیدا کنند. 
• زندگی اصیل: کیم سو هیون با حکایات و تأملات شخصی‌ای که در این کتاب به اشتراک گذاشته است، خوانندگان را ترغیب می‌کند تا به‌جای خودخواهی، صادقانه زندگی کنند و از طریق داستان‌های و مشاهدات قابل درک خود، بین این دو تمایز قائل شوند. 
• یک راهنمای عملی: این کتاب حول شش چک لیست نوشته شده است و توصیه‌های عملی در مورد موضوعات مختلفی ـ از ادراک خود گرفته تا روابط بین فردی ـ ارائه می‌دهد که هر کدام با تصاویر جذابی همراه هستند. 
• بینش فرهنگی: گرچه نوشته‌های این کتاب، ریشه در بافت اجتماعی کشور کُره جنوبی دارد، اما مضامین مورد بحث مثل انتظارات اجتماعی یا رسانه‌های اجتماعی تقریباً به هر جامعه‌ای نزدیک هستند. همین کتاب «تصمیم گرفتم خودم باشم» را مناسب مخاطبین جهانی کرده است. 

در نهایت با مطالعه این کتاب می‌آموزید با کسانی که با شما مهربان نیستند، مهربان نباشید. به یاد داشته باشید که هیچ‌کس زندگی بی‌نقصی ندارد. تحت تأثیر حرف دیگران قرار نگیرید و برای کنار آمدن با دیگران خیلی تلاش نکنید.

افتخارات و جوایز

از زمان انتشار «تصمیم گرفتم خودم باشم» در سال 2020 این اثر توجهٔ چهره‌های عمومی بسیاری از جمله جونگ‌کوک از گروه موسیقی کی‌پاپ «بی‌تی‌اس» (BTS) را به خود جلب کرده است و همین جذابیت و تأثیر گستردهٔ کتاب را به شدت برجسته نمود.

بازخورد کتاب «تصمیم گرفتم خودم باشم» 

خواندن کتاب «تصمیم گرفتم خودم باشم» نوشتهٔ کیم سو هیون، کاوشی صمیمانه در مورد پذیرش خود و رشد شخصی، به‌ویژه در دنیای دیجیتال امروزی که ما را به هم متصل کرده، است. این راهنمای مصور، خودیاری را با خاطرات ترکیب می‌کند و به شما نشان می‌دهد چطور از فشارهای اجتماعی عبور کنید و خودِ واقعی‌تان را بپذیرید. تایمز کُره (The Korea Times) 

این کتاب مناسب چه کسانی است؟

  
این کتاب بسیار مناسب جوانان است و مطالعه‌اش به این دسته از افراد کمک می‌کند تا در دام رسانه‌های اجتماعی و کمالگرایی گرفتار نشوند. همچنین برای بزرگسالانی است که در زندگی با چالش‌های مختلفی مثل ورود به بازار کار یا ایجاد هویت شخصی روبه‌رو شده‌اند. این کتاب راهنمایی‌های فردی زیادی در مورد پذیرشِ خود ارائه می‌دهد و همین آن را تبدیل به منبعی ارزشمند برای کسانی کرده است که حس می‌کنند از طرف جامعه یا رسانه‌های اجتماعی، تحت فشار قرار گرفته‌اند.

چرا کتاب «تصمیم گرفتم خودم باشم» را بخوانیم؟

• پذیرش خود: این کتاب راهنمایی صمیمانه در مورد پذیرشِ واقعی خودتان است و به شما یاد می‌دهد چطور می‌توانید فردیت خود را پیدا کنید و بدون تسلیم شدن در برابر فشارهای اجتماعی، با اعتمادبه‌نفس کافی زندگی خود را پیش ببرید. 
• درس‌های عملی: با کمک چک‌ لیست‌ها و خاطرات واقعی نویسنده، می‌توانید توصیه‌های عملی کتاب در مورد گذر از چالش‌های زندگی مثل مقابله با اضطراب، تعیین مرزهای شخصی و تقویت به احترام خود را در زندگی واقعی هم به کار ببندید. 
• تصاویر جذاب: تصاویر ساده اما تأثیرگذارِ این کتاب، متن آن را تکمیل کرده است و درک مفاهیم عاطفی پیچیده را ساده‌تر کرده است. 

کتاب «تصمیم گرفتم خودم باشم» ترکیبی از داستان‌های شخصی، خاطرات، بینش‌های فرهنگی و توصیه‌های عملی است. بنابراین با خواندن کتاب می‌توانید توصیه‌های نویسنده را در زندگی شخصی خودتان هم به‌کار ببندید و به زندگی اصیلی برسید و یاد بگیرید چطور باید رفاه خود را در اولویت قرار دهید.

درباره‌ٔ نویسنده 

کیم سو هیون، نویسنده و تصویرگر اهل کره‌ جنوبی است که دو کتابِ خودیاری پرفروش نوشته است. تاکنون بیش از دو میلیون نسخه از کتاب‌هایش در سراسر جهان به فروش رفته است و در دست کتابخوان‌های زیادی از جمله جونگ کوک، خوانندهٔ گروه موسیقی کی‌-پاپ بی‌تی‌اِس دیده شده است.

معرفی کتاب مشابه: می‌خواهم بمیرم اما هوس دوکبوکی کرده‌ام (I Want to Die But I Want to Eat Tteokbokki)

 
اگر به مطالعهٔ کتاب‌های غیرداستانی خودیاری علاقه دارید، کتاب «می‌خواهم بمیرم اما هوس دوکبوکی کرده‌ام» اثر بک سهی نیز در همین سبک نوشته شده است. هر دو کتابی تأثیرگذار از نویسندگان کُره‌ای هستند که به مضامینی مثل هویت فردی، سلامت روان و رشد شخصی پرداخته‌اند.  

این کتاب خاطرات نویسندهٔ جوان است که در سال 2022 منتشر و تبدیل به پرفروش‌ترین کتاب سال کره جنوبی شد. بک سهی در این کتاب به‌طرزی هوشمندانه خاطره‌نویسی و خودیاری را ترکیب کرده است و نگاهی صمیمانه به تجربهٔ یک بیمار و درمان انداخته و تجزیه و تحلیل خودش از جلسات را نیز در کتاب ذکر کرده است. 

شباهت‌ها و پیوندها با «تصمیم گرفتم خودم باشم»

کتاب «می‌خواهم بمیرم اما هوس دوکبوکی کرده‌ام» پُر از تأملات صادقانه و جالب است. نویسنده خودش با اضطراب و افسردگی دست‌وپنجه نرم کرده است از زمانی می‌گوید که به شدت احساس ناامیدی و تنهایی کرده است.  

• خاطرات شخصی: هر دو کتاب مجموعه‌ای از خاطرات شخصی و افکار نویسندگان هستند و صادقانه نشان می‌دهند که چطور مشکلات زندگی واقعی بر آن‌ها غلبه کرد و این‌که چطور توانستند با این مشکلات و مسائل روزمره کنار بیایند. 
• مضامین و پیام‌های مشترک: هر دو نویسنده نبردهای درونی خود را صادقانه به اشتراک گذاشته‌اند. یکی از آن‌ها با رونوشت جلسات درمانی و دیگری از طریق خاطرات شخصی‌اش، به خوانندگان کمک می‌کنند نگاهی متفاوت به وقایع زندگی داشته باشند. 
• هنجارهای اجتماعی: هر دو کتاب، فشارهای اجتماعی، به ویژه فشارهای رایج در فرهنگ کره جنوبی و کشورهای شرقی را به چالش کشیده‌اند. مثلا هر دو نویسنده انگ پیرامون سلامت روان و تأکید بر انطباق با جامعه را نقد کرده‌اند و خوانندگان را تشویق می‌کنند تا در جامعهٔ خودشان این هنجارها را زیرسؤال ببرند و از نو تعریف کنند. 
• آگاهی از سلامت روان: هر دو اثر با بحث آشکار در مورد مسائلی مانند افسردگی و اهمیت مراقبت از خود، به آگاهی از سلامت روان کمک کرده‌اند و خوانندگانی که با چنین چالش‌هایی در زندگی خود روبه‌رو باشند، خیلی راحت‌تر می‌توانند با این کتاب‌ها ارتباط برقرار کنند. 

 هر دو کتاب به زبانی ساده و قابل‌فهم نوشته شده‌اند و باعث می‌شوند تجربیات عاطفی پیچیده بسیار ساده به نظر برسند و خوانندگان می‌توانند بازتاب زندگی خود را در متون این دو کتاب بیابند. در این هر دو کتاب راهنماهایی دلسوزانه برای گذر از پیچیدگی‌های زندگی در دنیای دشوار امروزه هستند.

سخن پایانی

 
در دنیایی که دائماً‌ ما را به سمت مقایسه،‌ همرنگی و رقابت سوق می‌دهد، کتاب «تصمیم گرفتم خودم باشم» مانند تنفس هوای تازه است که شما را به پرمعناترین سفر زندگی‌تان، یعنی سفر درونی می‌برد. در فرهنگ و جهانی که اغلب افراد را با دستاوردهایشان و ظاهر یا جایگاه اجتماعی‌شان می‌سنجند، این کتاب شما را به هستهٔ وجودی‌تان بازمی‌گرداند. 

سخنان نویسنده ما را تشویق می‌کند که نگاهی دوباره به زندگی خودمان داشته باشیم و از دنبال کردن آرمان‌های غیرواقعی دست بکشیم و درعوض آنچه واقعاً هستیم را بپذیریم. این کتاب به ما یاد می‌دهد خودمان را با همهٔ نقص‌ها، ترس‌ها و غم‌هایمان بپذیریم. 

گرچه نباید پس از خواندن این کتاب توقع تحول فوری داشته باشید. کتاب شما را دعوت می‌کند تا با خودتان صادقانه‌تر و مهربان‌تر باشید و آزادتر زندگی کنید. کیم سو هیون سنگینی تنهایی، ترس از طردشدن، خستگی ناشی از تلاش برای راضی کردن همه را به راحتی درک کرده است. 

بااین‌حال، پیام او ثابت و امیدوارکننده است:‌ زندگی مال شماست و باید بتوانید آن را هر جور که دوست دارید سپری کنید. این کتاب به شما کمک نمی‌کند یک‌شبه تبدیل به یک آدم بهتری شوید، بلکه فراخوانی برای کافی‌بودن و پذیرش خود است. 

در بخشی از کتاب می‌خوانیم: 

من بلافاصله پس از فارغ‌التحصیلی از کالج، در شرکتی مشغول کارورزی شدم. مدیر گروهی که در آن کار می‌کردم با من مثل کلفَت رفتار می‌کرد. اسم این کارش را گپجیل می‌گذارم. 

این خانم، نه‌تنها از من می‌خواست صفحه نمایش کامپیوترش را ده‌ سانتی‌متر جابه‌جا کنم در حالی‌که صفحه‌نمایش درست مقابل چشمانش بود، بلکه هر وقت کوچک‌ترین اشتباهی از من سر می‌زد، با جملهٔ «می‌خوای بقیه سرت کلاه بذارن؟» ملامتم می‌کرد. 

من به کارم در شرکت ادامه می‌دادم، درحالی‌که نمی‌دانستم چه‌کار باید بکنم؛ چون هر حرکت و رفتار مرا دیگران ارزیابی و قضاوت می‌کردند. چون فهمیدم پایین‌ترین مقام آن شرکت را دارم، آن دوره از زندگی‌ام را در جایگاه انسان کارورز سپری می‌کردم. 

یک روز طولانی و خسته‌کننده، پس از پایان دورهٔ کارورزی در آستانهٔ خواب بودم که متوجه شدم همهٔ ذهنم درگیر خانم مدیر شده است. مسئله این نبود که رفتاری که او با من داشت برایم پذیرفتنی نبود، مسئله این بود که چطور در آن شرایط، حتی نمی‌توانستم احساسم را بروز دهم.