شهر در سایه اساطیر

انتشارات نگاه معاصر منتشر کرد:
شهرها پدیده هایی برآمده از سنگ نیستند؛ پیش و بیش از هر چیز شهرها مخلوق ذهن انسان هستند. سازه های یک شهر به رنگ و شمایل ذهنیت انسان های آن شهر هستند. شهرهایی که تمدن های کهن را در خود جای داده اند بیش از آن که برای تاب آوری متکی بر سازوکارهای اقتصادی مدیریتی یا مهندسی باشند متکی بر بینشی اساطیری بودند پژوهش پیش رو در پی تبیین پیوند روایت های اسطوره ای با بهسازی و بازسازی شهرهاست روایت های اساطیری به سبب ریشه دار بودن تصاویر کهن الگوییشان در ضمیر ناخودآگاه جمعی همدلی و همراهی افزون تری میان بیشینه مردم ایجاد می کنند و این خود عاملی کارا برای انگیزش شهروندان و گذار از بحران هاست افزون بر این همسانی و همسویی هایی میان شهرسازی و روایتگری اسطوره ها وجود دارد که توجه به آن می تواند موجب تقویت هویت یک شهر و درونی سازی تمایل به بهسازی و بازسازی آن گردد؛ پایداری یک شهر به میزان درونی سازی کردن تمایل به والایشش میان شهروندان بستگی دارد و این همان چیزی است که از عهده روایت ها بر می آید؛ به ویژه روایت هایی که به فضای شهر تقدس می بخشند پایایی و مانایی شهرهای کهن را تقدّسی تضمین می کرد که از اساطیرشان وام گرفته بودند؛ آنجا که سکونتگاه در ذهن انسان تقدّس می یافت برای بقایش از جانش مایه می گذاشت و چنان که در این پژوهش خواهید خواند بشر برای تقدس بخشی به شهر سه الگوی کلّی داشت؛ این سه روش ممتاز کردن فضای قدسی شهر از فضای بیرونی که تمدن های کهن به یاری آن تاب آوری شهرهای خود را افزایش می دادند عبارت بود از: الف) ساخت حصار نمادین (ب آیین ها و (ج) تطبیق جایگاه های نمادین اساطیری با شهر در این پژوهش به تفصیل دربارۀ این الگوها سخن خواهیم گفت؛ الگوهایی کهن که هنوز هم می توان از آن برای افزایش تاب آوری شهرها بهره برد.
در پارۀ دوم این اثر به یک سکونتگاه کهن راه یافته به روایت های اساطیری می پردازیم غار سکونتگاهی که در ذهن انسان چنان جای گیر گشته که تصویر کهن الگویی آن در روایت ها آیین ها و حتی شیوه معماری بناهای پسین همچنان قابل مشاهده است این بخش از کتاب پیش رو به ادراک اساطیری انسان از سکونتگاه نخستینش می پردازد و از ظرفیت های یک سکونتگاه برای تبدیل شدن به یک نماد تأثیرگذار روایت ساز و معنابخش سخن می گوید.
فروشگاه اینترنتی 30بوک