سال های طلایی

کتاب «سال‌های طلایی» (The Golden Years) مجموعهٔ دو نمایشنامه، اثر آرتور میلر (Arthur Miller) نمایشنامه‌نویس آمریکایی است. این نمایشنامه درامی تاریخی دربارۀ سقوط امپراتوری آزتک در پی یورش فاتحان اسپانیایی به مکزیک طی قرن شانزدهم است. این نمایشنامه که در اصل در سال 1937 برای صحنه نوشته شد، سال‌ها بعد با اجرای رادیویی‌اش در انگلستان به شهرت رسید. میلر در این اثر به‌وضوح از فضای رئالیستی و سیاسی غالب آثارش فاصله گرفته و با تکیه بر زبانی آشکارا کهن و شاعرانه در پی خلق روایتی حماسی است. درعین‌حال، نمایشنامه تداعی‌گر مواجهۀ حکومت‌های دموکراتیک با هیتلر نیز هست و با بررسی پیامدهای فردی و اجتماعی انفعال و سازوکار قدرت، دغدغه‌های معمول آثار میلر را هم در بر می‌گیرد.

درباره‌ٔ کتاب 
.

کتاب «سال‌های طلایی» مجموعه‌ای از دو نمایشنامه است که بین سال‌های ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۱ نوشته شده‌اند. داستان نمایشنامه اول دربارهٔ فتح مکزیک است و واکنش میلر به بی‌خانمانی و جنگ و وقایع اروپا در اواخر دهه ۱۹۳۰ را نشان می‌دهد. گرچه این داستان در گذشته اتفاق می‌افتد، اما تلاش او برای درک اوضاع سیاسی و اخلاقی قدرت‌های غربی در مواجهه با تجاوز فاشیستی است. این نمایشنامه تا سال‌ها به روی صحنه نرفت و میلر در آن هزینه‌های ایجاد یک امپراتوری را زیر سؤال می‌برد. نمایشنامه «سال‌های طلایی» که ابتدا برای تئاتر فدرال نوشته شده بود، به انجمن تئاتر واگذار و اجرا شد. 

نمایشنامهٔ دیگر کتاب، پدربزرگ و مجسمه، خاطرات کهنه‌سربازی است که از رابطۀ پیچیده و پرفرازونشیب پدربزرگ ایرلندی‌اش با مجسمۀ آزادی آمریکا می‌گوید. میلر در این اثر به‌جای ارائۀ تصویری سرتاسر ستایش‌آمیز از این نماد سیاسی و فرهنگی، آن را دست‌مایۀ روایتی از مهاجران آمریکایی و رواج نژادپرستی در این کشور قرار می‌دهد. این نمایشنامه به‌رغم زبان طنزآمیز و رویکرد متفاوتش به ملی‌گرایی از احساساتی‌ترین آثار رادیویی میلر است. در هردو نمایشنامه، با وجود تفاوت‌های آشکار فرمی و زبانی، مسئلۀ وطن یا خانه کانون روایت قرار می‌گیرد.

ویژگی‌های برجسته‌ٔ کتاب 
.

«سال‌های طلایی» نمایشنامه‌ای کمتر شناخته‌شده اما جذاب از آرتور میلر است که بسیاری از موضوعاتی که بعدها حرفهٔ او را تعریف کردند، منعکس می‌کند. او در نمایشنامه‌های این کتاب به قدرت، اخلاق و برخورد بین آرمان‌های انسانی و جاه‌طلبی سیاسی پرداخته است. میلر در این نمایشنامه‌ها روایت‌های تاریخی را با پرسش‌های اخلاقی در هم آمیخته که عمق و شدت آثار بعدی و مشهورتر او را نیز نشان می‌دهد. برخی از ویژگی‌های برجستهٔ این کتاب عبارت‌اند از:

• تمرکز تاریخی و سیاسی: میلر به‌جای یک درام صرفاً شخصی، داستان را در فضای باشکوه فتح اسپانیا قرار می‌دهد و مضامین جهانی مثل استعمار، حرص و طمع و تضاد فرهنگی را نشان می‌دهد.
• کاوش در قدرت و اخلاق: این نمایشنامه‌ها دغدغهٔ خاص میلر را در مورد سازش‌های اخلاقی که افراد هنگام گرفتار شدن در ساختارهای سیاسی یا اجتماعی با آن درگیر هستند را به نمایش می‌گذارند.
• عمق و تضاد شخصیت‌ها: چهره‌ها و شخصیت‌های این نمایشنامه‌ها صرفاً قهرمان یا شرور نیستند، بلکه به عنوان افراد پیچیده‌ای به تصویر کشیده شده‌اند که بین جاه‌طلبی، ترس و مسئولیت گیر افتاده‌اند.
• نشان‌دهندهٔ قدرت آثار بعدی میلر: بسیاری از موضوعات این دو نمایشنامه، نشان می‌دهند که شاهکارهای بعدی میلر چطور و بر چه اساسی شکل گرفته‌اند.
• چشم‌انداز بلندپروازانه: برخلاف بسیاری از نمایشنامه‌های اولیه میلر، این نمایشنامه‌ها به پرسش‌های گسترده‌تری در مورد تاریخ، بشریت و عدالت می‌پردازد که منعکس‌کننده جاه‌طلبی و وسعت فکری میلر است.

این کتاب مناسب چه کسانی است؟
.

این کتاب برای خوانندگانی است که به نمایشنامه خوانی و تلاقی تاریخ، سیاست و اخلاق علاقه داشته باشند؛ به ویژه کسانی که از بررسی چگونگی بازتاب رویدادهای گذشته در مسائل امروزی مانند قدرت و عدالت لذت می‌برند. این کتاب همچنین مناسب دانشجویان ادبیات، علاقه‌مندان به تاریخ و طرفداران آثار میلر است چون بینشی در مورد آثار اولیهٔ او به خواننده می‌دهد.

چرا کتاب «سال‌های طلایی» را بخوانیم؟ 
.

• نگاهی به دیدگاه اولیه آرتور میلر: این نمایشنامه‌ها قبل از این‌که میلر به یک نمایشنامه‌نویس مشهور تبدیل شود، نوشته شده‌اند. به این معنا که شما شاهد آغاز کاوش‌های اولیه او در مسئولیت اخلاقی، قدرت و ضعف انسان خواهید بود. درک آثار اولیه او به درک شاهکارهای بعدی او عمق می‌بخشد چون می‌توانید بذر ایده‌هایی را ببینید که بعداً حرفهٔ او را تعریف کردند.
• ترکیب نگاه تاریخی با نگاهی مدرن: در نمایشنامه اول میلر با به تصویر کشیدن فتح اسپانیا، شما را به تأمل در استعمار، استثمار و تضاد فرهنگی دعوت می‌کند؛ مسائلی که هنوز در گفت‌وگوهای امروز در مورد قدرت جهانی، نابرابری و عدالت تأثیرگذار هستند. خواندن این نمایشنامه‌های میلر، به شما امکان می‌دهد تا درس‌های مختلفی را با مسائل دنیای امروز درک کنید.
• شخصیت‌های پیچیده و معضلات اخلاقی: شخصیت‌های نمایشنامه‌های میلر سیاه و سفید نیستند؛ درعوض، آن‌ها تناقضات انسانی مثل ترس، جاه‌طلبی و وفاداری را تجسم می‌کنند. این پیچیدگی، خواننده را به چالش می‌کشد تا در مورد انگیزه‌های افراد بیشتر تأمل کند و فراتر از روایت‌های ساده را بنگرد.
• خواندن آثاری منحصربه‌فرد اما نادیده گرفته شده: برخلاف سایر نمایشنامه‌های میلر که به‌طور گسترده تدریس می‌شوند، این دو نمایشنامه نسبتاً مبهم باقی مانده‌اند. خواندن این کتاب به شما فرصت می‌دهد تا با گوهری پنهان در تئاتر آمریکا روبه‌رو شوید و درک خود از هنر میلر را عمیق‌تر کنید.

کتاب «سال‌های طلایی» را بخوانید اگر به نمایشنامه علاقه دارید، چون نمایشنامه‌های قدرتمند اما کمتر شناخته‌شدهٔ میلر در این کتاب منتشر شده است. میلر در این نمایشنامه اول نه‌تنها لحظه‌ای محوری در تاریخ را به تصویر کشیده، بلکه به پرسش‌هایی در مورد اخلاق، جاه‌طلبی و هزینه‌های مخرب امپراتوری مطرح کرده است. خواندن این کتاب به شما فرصت می‌دهد تا شاهد رشد اولیه صدای دراماتیک میلر باشید و ببینید نمایشنامه‌های بزرگ بعدی او چگونه و بر چه اساسی شکل گرفته‌اند.

درباره‌ٔ نویسنده 
.

آرتور اشر میلر نمایشنامه‌نویس، مقاله‌نویس و فیلم‌نامه نویس آمریکایی بود که در ۱۹۱۵ در شهر منهتن نیویورک به دنیا آمد و در ۲۰۰۵ درگذشت. از محبوب‌ترین نمایشنامه‌هایش می‌توان به همۀ پسران من (1947)، مرگ فروشنده (1949)، چشم‌اندازی از پل (1955)، بعد از پاییز (1964) و بوتۀ آزمایش (1953) اشاره کرد که بوتۀ آزمایش را در ایران با عنوان ساحرۀ سوزان یا جادوگران شهر سِیلم می‌شناسند. او چندین فیلم‌نامه نوشت و بیشتر به‌خاطر نوشتن فیلم‌نامۀ  ناجورها (1961) مورد توجه قرار گرفت. نمایشنامۀ مرگ فروشنده در فهرست کوتاه بهترین نمایشنامه‌های آمریکایی قرن بیستم قرار گرفته است. در نوجوانی میلر مجبور بود هر روز صبح برای مردم نان بخرد و دم در خانه تحویل‌شان بدهد تا بتواند به خانواده کمک کند. بعد از این‌که در سال 1932 از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد برای پرداخت شهریه مجبور شد چند جا کار کند.

بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه به عنوان دستیار روانپزشک مشغول به کار شد. در سال 1935 به اتحادیۀ نویسندگان آمریکایی پیوست که اعضایش عمدتاً از اعضای حزب کمونیست بودند. در سال 1940 با مری گریس اسلاتری ازدواج کرد و صاحب دو فرزند به نام جین و رابرت شدند. میلر در طول جنگ جهانی دوم به دلیل این‌که در بازی فوتبال زانویش آسیب دیده بود از خدمت سربازی معاف شد. در سال 1944 اولین نمایشنامه‌اش با نام مردی که همه جوره شانس داشت ساخته و برندۀ جایزۀ ملی انجمن تئاتر شد.

در سال 1956 از همسر اولش جدا شد و با مرلین مونرو ستارۀ سینما ازدواج کرد. آن‌ها در سال 1951 با هم آشنا شده بودند و رابطۀ کوتاهی داشتند. مونرو تازه 30 ساله بود که با هم ازدواج کردند؛ مونرو که تا به آن زمان خانواده‌ای واقعی نداشت از این ازدواج واقعاً خوشحال بود. میلر در سال 1960 کار بر روی نوشتن فیلم‌نامۀ ناجورها را شروع کرد که مونرو هم در این فیلم بازی کرد اما در حین فیلمبرداری بود که رابطۀ میلر با مونرو به مشکل خورد و میلر بعداً گفت فیلم‌برداری این فیلم یکی از بدترین دوران زندگی‌اش بود. اندکی قبل از نمایش این فیلم در سال 1961 میلر و مونرو بعد از پنج سال ازدواج از هم جدا شدند و مونرو در سال 1962 بر اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر درگذشت.

میلر اغلب در معرض دید عموم بود و در این مدت جایزۀ پولیتزر را برای بهترین نمایشنامه دریافت کرد. او جایزه پریمیوم امپریال را در سال 2001، جایزه شاهزاده آستوریاس را در سال 2002 و جایزۀ اورشلیم را در سال 2003 و همچنین جایزۀ دوروتی و لیلیان گیش را در سال 1999 دریافت کرد. وی در شامگاه 10 فوریه 2005 یعنی در پنجاه و ششمین سالگرد اولین نمایش مرگ فروشنده در برادوی در سن 89 سالگی بر اثر سرطان مثانه و نارسایی قلبی در خانۀ خودش درگذشت. جسدش را در قبرستان مرکز راکسبری شهر بوستون به خاک سپردند.

معرفی کتاب‌های مشابه: 
.

اگر از مطالعهٔ این کتاب لذت بردید و به دنبال کتاب‌های مشابه می‌گردید که نمایشنامه‌هایی خواندنی داشته باشید یا به دنبال آثاری می‌گردید که بتوان آن‌ها را به روی صحنه بُرد، مطالعهٔ نمایشنامه‌های زیر را نیز به شما پیشنهاد می‌کنیم.

• وانیا و مرغ دریایی (The Seagull & Vanya)
.

کتاب «وانیا و مرغ دریایی» اثر سایمون استیونز (Simon Stephens) کارگردان و نمایشنامه‌نویس آمریکایی است. سایمون استیونز نیز در این دو نمایشنامه مانند نمایشنامه‌های کتاب «سال‌های طلایی» پیچیدگی‌های روابط انسانی، تضادهای نسلی و گذر زمان را بررسی می‌کند. در هر اثر، شخصیت‌ها با رویاهای تحقق نیافته، پشیمانی‌ها و تنش بین خواسته‌های شخصی و انتظارات اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنند. هر دو نویسنده بر پویایی‌های عاطفی و روانی در خانواده‌ها و جوامع تمرکز کرده‌اند. در نهایت، این دو اثر، بینش عمیقی نسبت به آسیب‌پذیری انسان، اشتیاق به ارتباط و شیوه‌هایی که زمان و شرایط زندگی را شکل می‌دهند، به اشتراک می‌گذارند.

این کتاب، دو اقتباس از نمایشنامه‌های مشهور آنتون چخوف (Anton Chekhov) نویسنده‌ای روسی است. او در این اثر این دو داستان مشهور را به شکل تازه‌ای بازنویسی کرده است و با حفظ فضای احساسی و انسانی آثار چخوف، داستان‌ها را به زبان و نگاه امروزی در آورده است تا خواننده بتواند راحت‌تر با شخصیت‌ها و موقعیت‌های این نمایش‌نامه‌ها ارتباط بگیرد. در این کتاب شخصیت‌ها انسان‌هایی معمولی‌اند که هر کدام آرزوها، حسرت‌ها و دغدغه‌های خود را دارند. آن‌ها درگیر روابط خانوادگی و عاطفی پیچیده‌ای هستند و گاهی میان گذشته و آینده سرگردان می‌شوند. متن به گونه‌ای نوشته شده که هم برای خواندن لذت‌بخش باشد و هم بتوان آن را بر صحنهٔ تئاتر اجرا کرد. نویسنده تلاش کرده است تا با زبانی ساده و صمیمی، اما همچنان جدی و عمیق، حس و حال خاص آثار چخوف را منتقل کند.

• باغ ‌وحش شیشه‌ای (The Glass Menagerie)
.

کتاب «باغ وحش شیشه‌ای» نمایشنامه‌ای اثر تنسی ویلیامز (Tennessee Williams) نمایشنامه‌نویس آمریکایی است. تنسی در این نمایشنامه، درست مثل «سال‌های طلایی» آرتور میلر، پویایی روابط خانوادگی، گذر زمان و تأثیر رویاهای تحقق نیافته بر زندگی‌های عادی را بررسی می‌کند. هر دو اثر بر شخصیت‌هایی تمرکز دارند که با فشارهای اجتماعی و شخصی و همچنین تنش بین آرزو و واقعیت روبه‌رو هستند. در حالی که میلر روایت خود را در زندگی آمریکایی اواسط قرن بیستم با یک زمینه اجتماعی گسترده‌تر قرار می‌دهد، ویلیامز یک درام خانگی صمیمی‌تر و پر از خاطره ارائه می‌دهد. با وجود تفاوت در سبک، هر دو نمایشنامه آسیب‌پذیری انسان، درگیری عاطفی و مبارزه پایدار بین امید و سرخوردگی را برجسته می‌کنند و آن‌ها را به کاوشی در شرایط انسانی تبدیل می‌کنند.

این نمایشنامه که اولین بار در سال ۱۹۴۴ اجرا شد، درامی خاطره‌محور است که توسط تام وینگفیلد، مرد جوانی که با حس وظیفه‌شناسی نسبت به خانواده‌اش و میل به آزادی شخصی دست و پنجه نرم می‌کند، روایت می‌شود. داستان حول محور تام، مادرش آماندا و خواهرش لورا، که خجالتی و از نظر جسمی شکننده است، می‌چرخد. ویلیامز از طریق دلتنگی آماندا برای گذشتهٔ اشرافی‌اش، اضطراب اجتماعی لورا و ناامیدی تام از زندگی محدودش، مضامین توهم در مقابل واقعیت، تنش خانوادگی و دنبال کردن رویاهای دست‌نیافتنی را بررسی می‌کند. این نمایشنامه به خاطر زبان شاعرانه، استفاده نمادین از اشیایی مانند حیوانات شیشه‌ای لورا و طنین عمیق احساسی‌اش مشهور است.

سخن پایانی 
.

کتاب «سال‌های طلایی» مجموعه‌ای از ادو اثر برجسته از بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس آمریکیای است. گرچه شاید به اندازهٔ سایر آثارش مثل «مرگ فروشنده» شناخته شده نباشند، اما علاقهٔ روزافزون میلر به مسائل اخلاقی، جاه‌طلبی انسانی و پیامدهای قدرت را نشان می‌دهد. میلر با به تصویر کشیدن فتح مکزیک توسط اسپانیا، به بررسی تضاد بین تمایلات شخصی و مسئولیت اخلاقی پرداخته و نشان می‌دهد که معضلات پیش روی افراد در طول تاریخ، تفاوت چندانی با معضلاتی که امروزه با آن مواجه هستیم، ندارد.

یکی از برجسته‌ترین عناصر این نمایشنامه‌ها، پرداختن به شخصیت‌ها به‌عنوان چهره‌هایی پیچیده است. نویسنده در این کتاب انگیزه‌های متناقض و مبارزات درونی شخصیت‌ها را نشان می‌دهد و خواننده را تشویق می‌کند تا به تأمل در مورد هزینه‌های انسانی جاه‌طلبی، اخلاق و چگونگی شکل‌گیری تاریخ بپردازد. این دو اثر نمونه‌هایی درخشان از توانایی میلر در انسانی جلوه‌دادن چهره‌های تاریخی و مرتبط کردن تجربیات آن‌ها با مخاطبان معاصر هستند

این دو اثر بی‌نظیر فرصتی برای تعامل با دیدگاه هنری اولیه میلر فراهم کرده‌اند و درس‌هایی با ارزش در مورد زندگی به خواننده می‌آموزند. این کتاب مناسب دانشجویان و علاقه‌مندان به تئاتر و یک اثر ارزشمند برای مطالعه ادبی به حساب می‌آید.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
.

خانهٔ کوهستانی مونته‌زوما، پادشاه ملت آزتک، امپراتور جهان. بر فراز نیمهٔ چپ صحنه، آسمان در فضای باز دیده می‌شود. آسمان پُر ستارهٔ شب. فقط نیمهٔ راست صحنه را سقف پوشانده است. در مرکز این قسمت تخت بزرگی قرار دارد با ارتفاع متوسط، مربع‌شکل و پایه‌کوتاه، با پشتی بلند و شیب‌دار و حکاکی‌های تزیینیِ دندانه‌دار آزتکی. بر فراز تخت، دو مشعل فروزان. در پس‌زمینه، طرح محو کوهِ برآسمان کشیده.

پرده که بالا می‌رود، اتاق را تنها نور آن مشعل‌ها و مهتاب رنگ‌پریده روشن کرده. مونته‌زوما در تخت فرورفته، سه سوی او، بر سطحی پایین‌تر، مشاوران او، عالی جنابان کوآته موتزین، مردی بیست‌وچهارساله با بدنی قوی و چابک مهیای جنگ؛ کوبیتلاهوا، مردی حدوداً چهل ساله با حرکاتی آهسته‌تر؛ کاگاما، حدوداً چهل‌وپنج‌ساله، چهارشانه و استوار. مونته‌زوما می‌ایستد به تماشای اخترشناس که، نقشه دردست، گهگاه نگاهی به ستاره‌ها می‌اندازد و به‌سرعت مشغول محاسبه است. در پایین‌ترین سطح اما در منتهاالیه سمت راست، تاپایا منتظر کوچک‌ترین فرمان مونته‌زوما ایستاده است. در کنار اخترشناس، پسرکی به نام تالوآ ایستاده و ستاره‌ها را از نظر می‌گذراند و با مطالب کتاب جلد سنگی‌ای که در دست دارد مقایسه می‌کند.