معجزه های خواربارفروشی نامیا

انتشارات اندیشه بیگی منتشر کرد:
جاده در ابتدا شیب ملایمی داشت؛ هر چه جلوتر می رفتند شیب تندتر و تندتر می شد و خانه ها کمتر و کمتر می شدند. کوهی که به نفس نفس افتاده بود پرسید: «چقدر دیگه باید بریم؟» شوتا گفت که راه زیادی نمانده است. طولی نکشید که جلوی تنها خانه ای که در آن محل وجود داشت ایستادند؛ خانه نسبتاً بزرگ و سنتی ژاپنی با مغازه ای در طبقه همکف که بخش مسکونی اش از چوب ساخته شده بود کرکره ورودی تقريبا سه متر عرض داشت و تا انتها کشیده شده بود. فقط یک دریچه برای انداختن نامه ها روی آن به چشم می خورد کنار خانه انبار کوچکی قرار داشت. از ظاهرش معلوم بود قبلاً به جای گاراژ از آن استفاده می شده.
فروشگاه اینترنتی 30بوک