شهر هر چقدر بزرگ تر می شود اتاق من تنگ تر می شود

انتشارات ثالث منتشر کرد:
من تنهایم
دنبال رنج کشوری هستم که مرا آواره کرد
صدای فیروز با من روبه‌رو می‏شود
مانند شمشیر :
«روزی به محلۀ خودمان برمی‏گردیم»
من تنهایم،
مانند قطارهای قدیمی سفر می‏کنم
همراهِ همۀ سرزمین‏ها
برای سرزمینی که روزی مال ما خواهد شد،
و روزی که تنها به خانه می‏آیم
جیبم را می‏گردم
حافظۀ کودکی‌ام را می‏گردم
زیر تخت را
بالای غروب را
و میان چمدان‌ها را
و میان سوراخ‏های جوراب را جست‌وجو می‏کنم:
ندیدی کشور من کجا گم شد؟!
فروشگاه اینترنتی 30بوک