مقاومت مدنی در بهار عربی

انتشارات ثالث منتشر کرد:
مقاومت مدنی، به‌ویژه در قالب تظاهرات گسترده و مسالمت‌آمیز، در بطن بهار عربی ــ زنجیره‌ای از وقایع در خاورمیانه و شمال آفریقا که از دسامبر ۲۰۱۰ آغاز شد ــ قرار داشت.
این جنبش به پیروزی‌های قابل توجهی دست یافت: جنبش‌های مردمی به سقوط دولت‌های اقتدارگرا در تونس، مصر، لیبی و یمن کمک کردند.
با این حال، این پیروزی‌های نمایان مبارزات غیرخشونت‌آمیز، فجایعی را نیز به دنبال داشت؛
جنگ در سوریه، هرج‌و‌مرج در لیبی و یمن، بازگشت به حکومت استبدادی در مصر، و ضدانقلابی با حمایت مداخله خارجی در بحرین. آنچه بر این وقایع سایه افکنده بود،
شکاف دیرپای موجود بین شاخه‌های سنی و شیعهٔ اسلام بود. چرا اوضاع چنین خراب شد؟ آیا مشکل از روش‌ها، رهبری و اهداف جنبش‌های مردمی بود یا شرایط جوامع؟
در این کتاب، متخصصان این کشورها و تکنیک‌های مقاومت مدنی، وقایع را در بستر تاریخی، اجتماعی و سیاسی خود بررسی می‌کنند.
آنها توضیح می‌دهند که واکنش دولت‌ها و قدرت‌های خارجی ــ از جمله ایالات متحده و اتحادیهٔ اروپا ــ چه تأثیری بر این انقلاب‌ها داشت؟
چگونه پادشاهی‌های عرب در اردن و مراکش اصلاحاتی را برای جلوگیری از انقلاب انجام دادند؟ و چرا بهار عربی نتوانست جرقه‌ای برای بهار فلسطینی باشد؟
آن‌ها نشان می‌دهند که چگونه و چرا تونس کشوری باقی ماند که بیشترین تغییر سیاسی را با کمترین هزینه خونریزی تجربه کرد، شرایطی که البته چندان پایدار نماند.
نویسندگان روایتی دقیق و مستند از مسیر و سرنوشت بهار عربی به دست داده‌اند؛
پیروزی‌ها و شکست‌ها را واکاویده‌اند و در نهایت و مهم‌تر از همه، نشان می‌دهند که برای بنیان‌نهادن دموکراسی مقاومت مدنی با هدف تغییر رژیم به‌تنهایی کافی نیست:
ایجاد نهادها و اعتماد لازم برای اجرای اصلاحات و توسعه دموکراسی، کاری به مراتب دشوارتر اما به همان اندازه حیاتی است.
فروشگاه اینترنتی 30بوک