نفرین اینوگامی

کتاب «نفرین اینوگامی» (The Inugami Curse) رمان معمایی ژاپنی اثر سیشی یوکومیزو نویسندهٔ مشهور داستان‌های جنایی است که در سال ۱۹۵۱ منتشر شد. این رمان بخشی از مجموعه داستان‌های کارآگاه خصوصی کوسوکه کیندائیچی (Kosuke Kindaichi) است که با رمان «قتل‌های هونجین» (Honjin Murders) در سال ۱۹۴۶ آغاز شد. «نفرین اینوگامی» اولین‌بار در سال ۲۰۰۳ به زبان انگلیسی منتشر شد. حوادث این رمان در ژاپن پس از جنگ جهانی دوم رخ می‌دهد و بر خانوادهٔ پرجمعیت و ثروتمند اینوگامی تمرکز دارد که بزرگ خاندانشان می‌میرد و وصیت‌نامه‌ای تودرتو از خود به جا می‌گذارد که باعث حرص‌وطمع، سوءظن و قتل می‌شود. کارآگاه معروف کوسوکه کیندائیچی درگیر بازی مرگبار ارث، هویت‌های پنهان و اسرار مدفون این خانواده می‌شود. نویسنده در خلال این داستان جنایی به موضوعاتی مثل گناه، طمع، میراث و رازهای مدفون شده می‌پردازد.

درباره‌ٔ کتاب 
.

داستان «نفرین اینوگامی» با مرگ ساهه اینوگامی شروع می‌شود؛ یک پدرسالار بسیار ثروتمند و عجیب‌وغریب که وصیتنامه‌ای پیچیده و مرموز از خود به جا می‌گذارد. مرگ او باعث زنجیره‌ای از وقایع می‌شود که فرزندان نامشروع، سه دخترش و شوهرانشان را درگیر می‌کند. همگی این افراد بسته به نتیجهٔ وصیتنامه از این ثروت بهره‌مند می‌شوند. به‌نظر می‌رسد این وصیتنامه برای برانگیختن رقابت و افشای گناهان پنهان افراد خانواده طراحی شده است، چون ارث ساهه به زن جوان مرموزی به نام تامایو نونومیا مرتبط است که ساهه در وصیتنامه خواسته عضوی از خانواده‌اش شود.

وقتی قتل‌هایی در میان وارثان بالقوه اتفاق می‌افتد که هر کدام وحشتناک‌تر و نمادین‌تر از قبلی است، کارآگاه کوسوکه کیندائیچی پرونده را به دست می‌گیرد تا حقیقت پشت اسرار تاریک خانوادهٔ اینوگامی را آشکار کند. کیندائیچی درگیر تاریخ درهم تنیدهٔ خانواده می‌شود و به شبکه‌ای از خیانت، هویت‌های پنهان و اثرات ماندگار آسیب‌های دوران جنگ می‌رسد. کم‌کم قتل‌ها به بی‌عدالتی‌های گذشته و رازهای مدفون شده مرتبط می‌شود و نشان می‌دهد که چگونه طمع، حسادت و انتقام می‌تواند حتی قدرتمندترین خانواده‌ها را نابود کند.

ویژگی‌های برجسته‌ٔ کتاب
. 

«نفرین اینوگامی» یکی از پیچیده‌ترین و جذاب‌ترین آثار معمایی ژاپنی است که ظرافت داستان‌های کارآگاهی کلاسیک را با یک داستان روان‌شناختی پیچیده ترکیب کرده است. این رمان خوانندگان را با درام خانوادگی وهم‌آور، قتل‌های نمادین و کارآگاه فراموش نشدنی کوسوکه کیندائیچی همراه می‌سازد که درخشش عجیب‌وغریبش خواننده را در هزارتوی اسرار، انتقام و زوال اخلاقی پیش می‌برد. ویژگی‌های برجستهٔ این کتاب عبارت‌اند از:

• معمای خانوادگی پیچیده: معمای این کتاب مربوط به یک خانواده و ارثی می‌شود که به آن‌ها رسیده است و داستان پر از رقابت‌ها، روابط نامشروع و پنهان است که تعلیق را عمیق‌تر می‌کند.
• عمق روانشناختی و اخلاقی: یوکومیزو فراتر از معما، گناه، طمع و زخم‌های عاطفی جنگ و سنت را بررسی می‌کند. 
• قتل‌های نمادین و هولناک: هر قتل، معانی عمیق‌تری را که با انتقام، هویت و فساد اخلاقی گره خورده‌اند، منعکس می‌کند.
• داستانی از کارآگاهی مشهور: کوسوکه کیندائیچی، با ظاهری ژولیده و هوش سرشارش، در میان هرج و مرج به نمادی از عقل و عدالت تبدیل می‌شود.
• زمینه فرهنگی: این داستان، گذار ژاپن از آسیب‌های دوران جنگ به مدرنیته را منعکس می‌کند و با طنین تاریخی خود معمای داستان را غنی‌تر می‌سازد.

بازخوردها به رمان «نفرین اینوگامی»
.

• طرح داستان با پیچ‌وخم‌های شیطانی درجه یک است. نقد کتاب نیویورک تایمز (The New York Times Book Review)

• یک رمان پلیسی درخشان... یوکومیزو در سراسر داستان حس تهدید قابل لمسی را با پیش‌بینی‌ شوم قتل‌عام پیش‌رو ایجاد می‌کند. راه‌حل کاملاً با معمای گیج‌کننده مطابقت دارد. طرفداران داستان‌‌های پلیسی عاشق این کتاب خواهند شد. پابلیشرز ویکلی (Publishers Weekly)

• آگاتا کریستی ژاپنی... دیدن ترجمهٔ آثار او در این نسخه‌های زیبای انگلیسی واقعاً لذت‌بخش است. ساندی تایمز (The Sunday Times)

• این بهترین نمونه از آثار جنایی عصر طلایی است، پر از نکات انحرافی، کوچه‌های بن‌بست و پیچ‌وخم‌های فراوان... گواهی بر قدرت معمای قتل ساده و جذابیت پایدار آن. مجلهٔ اسپکتور (The Spectator)

• یکی از محبوب‌ترین داستان‌های کارآگاهی یوکومیزو-کیندائیچی که باید رشته‌‌ای از قتل‌های وحشتناک را که به آرامی زیادتر می‌شوند و همگی مربوط به خانوادهٔ اینوگامی می‌شود را حل کند و در این مسیر اسرار عمیق پنهان این خانواده را کشف کند. متروپلیس ژاپن (Metropolis Japan)

• سال ۲۰۲۰ ممکن است سال سیشی یوکومیزو باشد... هر دو کتاب‌هایش قتل‌های هونجین و «نفرین اینوگامی» در اواخر دههٔ ۱۹۳۰ و اوایل دههٔ ۱۹۴۰ اتفاق می‌افتند و داستان‌های پلیسی جذاب، هیجان‌انگیز و پیچیده‌ای هستند. جلد کتاب‌ها به تنهایی برای علاقه‌‌مند کردن طرفداران این ژانر کافی است. ژاپن تایمز (Japan Times)

اقتباس‌ها از رمان «نفرین اینوگامی»
.

• از «نفرین اینوگامی» دو بار برای سینمای ژاپن اقتباس شده است. در سال ۱۹۷۶ فیلمی با عنوان خانوادهٔ اینوگامی (The Inugami Family) و بار دیگر در سال ۲۰۰۶ با عنوان اینوگامی‌ها (The Inugamis) ساخته شده است. کارگردان هر دو فیلم کان ایچیکاوا است.

• در ۲۲ ژانویه ۲۰۰۹ یک بازی ویدیویی نینتندو دی‌اس با اقتباس از این رمان ساخته شده است.

این کتاب مناسب چه کسانی است؟

 .
این کتاب مناسب علاقه‌مندان به داستان‌های پلیسی کلاسیک، حماسه‌های خانوادگی پیچیده و معماهای روان‌شناختی تاریک است. این کتاب به‌ویژه مناسب طرفداران آگاتا کریستی، دوروتی ال. سایرز یا کیگو هیگاشینو و همچنین علاقه‌مندان به فرهنگ ژاپن و جامعهٔ پس از جنگ آن است. دانشجویان ادبیات نیز از مطالعهٔ این داستان جنایی لذت خواهند بُرد.

چرا رمان «نفرین اینوگامی» را بخوانیم؟ 
.

• یک معمای درخشان: داستان‌سرایی یوکومیزو نمایشی از طرح‌ریزی دقیق و تنش روانشناختی است. هر سرنخ، تغییر قیافه و قتل هدفی را دنبال می‌کند و منجر به افشاگری‌ای می‌شود که هم غیرمنتظره و هم عمیقاً رضایت‌بخش است. روایت، خوانندگان را تا صفحات پایانی در حال حدس زدن نگه می‌دارد، در حالی که توجه دقیق و تفکر انتقادی را ارج می‌نهد. برخلاف بسیاری از تریلرهای مدرن، این معما به جنجال‌آفرینی متکی نیست، بلکه براساس منطق، فضاسازی و شدت عاطفی نوشته شده است. خوانندگانی که از رمزگشایی معماها و کشف انگیزه‌های انسانی لذت می‌برند، این کتاب را چالشی هیجان‌انگیز خواهند یافت.
• کاوش عمیق طبیعت انسان: در ورای رمز و راز سطحی، کاوشی عمیق در طمع، انتقام و زوال اخلاقی نهفته است. خانواده اینوگامی جلوه‌ای از انگیزه‌های تاریک‌تری هستند که افراد را در هنگام به خطر افتادن ثروت و قدرت به حرکت درمی‌آورند. یوکومیزو نشان می‌دهد که چگونه جاه‌طلبی و حسادت می‌تواند روابط را پیچیده و عشق را به خشونت تبدیل کند. این کتاب داستانی در مورد چگونگی تداوم گناه و آسیب در طول نسل‌ها است.
• بینش فرهنگی و تاریخی: این رمان که در ژاپن پس از جنگ اتفاق می‌افتد و نگاهی اجمالی به جامعه‌ای در حال گذار ارائه می‌دهد؛ جایی که سنت‌های قدیمی با واقعیت‌های مدرن در تضاد هستند. تضاد بین ثروت فئودالی اینوگامی‌ها و چشم‌انداز اخلاقی در حال تغییر آن دوران، منعکس‌کنندهٔ مبارزه ژاپن برای بازسازی و تعریف مجدد خود پس از جنگ است. داستان از طریق محیط و شخصیت‌هایش، بافت فرهنگی و عمق تاریخی را ارائه می‌دهد و آن را نه تنها به یک اثر سرگرم‌کننده، بلکه به تفسیری ظریف از هویت و تغییر اجتماعی ژاپن تبدیل می‌کند.
• یک کارآگاه نمادین و سبکی منحصر به فرد: کوسوکه کیندائیچی، کارآگاهی که در قلب داستان قرار دارد، یکی از به یاد ماندنی‌ترین چهره‌های داستان‌های جنایی ژاپنی است. رفتارهای عجیب و غریب و استنتاج‌های درخشان او، دنبال کردنش را لذت‌بخش می‌کند، در حالی که همدلی و فروتنی‌اش او را از عقلانیت سرد کارآگاهان غربی متمایز می‌کند. یوکومیزو در نوشته‌هایش، منطق کارآگاهی کلاسیک را با فضای گوتیک و حساسیت ژاپنی در هم آمیخته و داستانی منحصربه‌فرد خلق کرده است.

کتاب «نفرین اینوگامی» معمایی استادانه، روان‌شناختی و تفسیر اجتماعی زیبا و دلهره‌آوری است. سیشی یوکومیزو چارچوب آشنای ژانر کارآگاهی را می‌گیرد و آن را به تأملی در طمع، گناه و قدرت مخرب حقایق پنهان انسان تبدیل می‌کند. این رمان نه‌تنها با پیچش‌های تعلیق آمیز و افشاگری‌های تکان‌دهنده‌اش بسیار سرگرم‌کننده است، بلکه نگاهی دلهره‌آور به ژاپن پس از جنگ و جریان‌های تاریک پنهان زیر آبروی سنتی خانواده‌ها نیز انداخته است.

درباره‌ٔ مجموعه 
.

کارآگاه خصوصی کوسوکه کیندائیچی شخصیت تخیلی ژاپنی داستان‌های نویسندهٔ مشهور ژاپنی سیشی یوکومیزو است. اولین پروندهٔ او «قتل‌های هونجین» بود، رمانی دربارهٔ قتلی در اتاقی قفل‌شده در یک خانهٔ قدیمی که بسیاری آن را یکی از بهترین رمان‌های کارآگاهی ژاپنی می‌دانند که در سال ۱۹۴۶ منتشر شد. کیندائیچی در ۷۶ رمان دیگر نیز حضور داشته و بیش از ۵۵ میلیون نسخه از داستان‌هایش به فروش رسیده و در اقتباس‌های متعدد سینمایی، تلویزیونی و تئاتری ظاهر شده است.

درباره‌ٔ نویسنده 
.

سیشی یوکومیزو نویسندهٔ رمان‌های معمایی ژاپنی بود که در ۱۹۸۱ به دنیا آمد و در ۱۹۰۲ درگذشت. او را بیشتر به‌خاطر خلق کارآگاه خیالی کوسوکه کیندائیچی می‌شناسند. یوکومیزو در شهر کوبه در استان هیوگو به دنیا آمد. از کودکی داستان‌های کارآگاهی می‌خواند و در سال ۱۹۲۱ درحالی‌که در بانکی مشغول به کار بود، اولین داستان خود را در مجلهٔ محبوب شین سین (Shin Seinen) منتشر کرد. او از کالج داروسازی اوساکا با مدرک داروسازی فارغ‌التحصیل شد و در ابتدا قصد داشت داروخانهٔ خانواده‌اش را اداره کند. بااین‌حال علاقه‌اش به ادبیات باعث شد به توکیو برود. در آنجا در سال ۱۹۲۶ در یک انتشارات استخدام شد و پس از خدمت به عنوان سردبیر چندین مجله، در سال ۱۹۳۲ استعفا داد تا تمام وقت خود را به نویسندگی اختصاص دهد. 

یوکومیزو به ژانر ادبی تاریخی و به‌ویژه رمان‌های کارآگاهی تاریخی جذب شد. در ژوئیه ۱۹۳۴ درحالی‌که برای بهبودی از بیماری سل در کوه‌های ناگانو استراحت می‌کرد، اولین خود را با نام «اونیبی» (Onibi) به پایان رساند که در سال ۱۹۳۵ منتشر شد. گرچه مقامات بخش‌هایی از این کتاب را سانسور کردند اما او به هیچ‌وجه دلسرد نشد و پس از موفقیت اولین رمانش، دومین رمانش با نام «نینگیو ساشیچی توریمونوچو» (Ningyo Sashichi torimonocho) در سال ۱۹۳۹ منتشر شد. در طول جنگ جهانی دوم او در انتشار آثارش با مشکل مواجه و دچار مشکلات مالی شدید شد. کمی پس از جنگ جهانی دوم مجدد آثارش طرفداران بسیاری پیدا کرد. هم اکنون جایزهٔ سیشی یوکیومیزو به افتخار این نویسنده هر ساله به یک رمان معمایی اختصاص می‌یابد که قبلاً منتشر نشده باشد.

معرفی کتاب مشابه: فداکاری مظنون ایکس (The Devotion of Suspect X)
.

کتاب «فداکاری مظنون (X)» اثر کیگو هیگاشینو (Keigo Higashino) نویسندهٔ مشهور ژاپنی داستان‌های جنایی و یکی از مشهورترین رمان‌های او در ژانر جنایی-معمایی است. رمان حاضر اولین اثر از مجموعۀ کارآگاه گالیله و تحسین‌شده‌ترین اثر این نویسنده است. کارآگاه گالیله شخصیت اصلی مجموعه‌ای از رمان‌های این نویسنده است، کاراگاه گالیله با نام اصلی دکتر مانابو یوکاوا با هر کاراگاهی که تا امروز خوانده‌اید فرق می‌کند. او در واقع یک فیزیکدان و استاد دانشگاه است که به دلیل هوش و ذکاوت خود به شهرت رسیده و اغلب با پلیس همکاری می‌کند تا پرونده‌‌های بسیار پیچیده را حل کنند. ترجمۀ انگلیسی این رمان نامزد دریافت جایزۀ ادگار آلن‌پو در سال 2012 و برندۀ جایزۀ بری در سال 2012 برای بهترین رمان اول شد.

 این رمان نیز درست مثل «نفرین اینوگامی» یکی از شاهکارهای داستان‌های پلیسی ژاپنی به حساب می‌آید که با کاوش عمیق در روان‌شناسی شخصیت‌ها و پیامدهای اخلاقی اعمال، از قالب سنتی داستان‌های معمایی فراتر می‌رود. در حالی که هر دو رمان معماهایی با دقت طراحی شده ارائه می‌دهند که خوانندگان را تا لحظه آخر درگیر نگه می‌دارد، قدرت واقعی آن‌ها در کاوش ابعاد عاطفی و اخلاقی جرم مانند عشق، گناه، فداکاری و سنگینی وهم‌آور ضعف انسان نهفته است. از جمله شباهت‌های هر دو کتاب می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

• روانشناختی: هر دو انگیزه‌های درونی پشت جرم را بررسی می‌کنند و به جای داستانی ساده بر پیچیدگی عاطفی شخصیت‌ها تمرکز دارند.
• ابهام اخلاقی: هیچ‌کدام از کتاب‌ها مرز مشخصی بین خیر و شر ارائه نمی‌دهند؛ در عوض، شخصیت‌هایی را به تصویر می‌کشند که توسط عشق، درد و شرایط هدایت می‌شوند.
• ساختار منطقی درخشان: هر دو نویسنده طرح‌های پیچیده و غیرقابل نفوذی را خلق می‌کنند که بر منطق و استنتاج دقیق تکیه دارند.
• زمینه فرهنگی و عاطفی: هر دو رمان، ارزش‌های ژاپنی مانند افتخار، وظیفه و خویشتن‌داری عاطفی را منعکس می‌کنند و در عین حال نشان می‌دهند که چگونه این موارد می‌توانند به آشفتگی و تراژدی پنهان منجر شوند. 
• کارآگاه‌هایی ماندگار: هر دو رمان کارآگاه‌های تخیلی و مشهوری را به دنیا معرفی کرده‌اند و داستان‌ آن‌ها را حین حل کردن پرونده‌های پیچیده دنبال می‌کنند.

سخن پایانی
.

«نفرین اینوگامی» بازتابی فراموش‌نشدنی از مرز شکننده بین وظیفه و میل، عشق و انتقام است. سیشی یوکومیزو داستانی را می‌بافد که در آن هر شخصیت رازی را با خود حمل می‌کند و هر عمل خشونت‌آمیز مانند پژواک و بازماندهٔ یک گناه قدیمی‌تر است. او از طریق لایه‌بندی دقیق تعلیق و روانشناسی، نشان می‌دهد که چگونه گناهان یک نسل، نسل بعدی را مسموم می‌کند و ثروت یک خانواده را به نفرین آن تبدیل می‌کند. نتیجه، رازی است که جاودانه به نظر می‌رسد، یک افسانه اخلاقی که در قالب یک داستان کارآگاهی پنهان شده است.

نبوغ یوکومیزو در توانایی او در تبدیل یک داستان پلیسی به ظاهر سنتی به تصویری از ملتی است که توسط ارواح خود تسخیر شده‌اند. فضای پس از جنگ به شخصیت نامرئی داستان تبدیل شده و سکوت آن مملو از گناه، فقدان و اشتیاق به تجدید حیات است. همانطور که خانواده اینوگامی از هم می‌پاشد، یوکومیزو خواننده را دعوت می‌کند تا در مورد آنچه واقعاً مردم را به هم پیوند می‌دهد، فکر کند. نوشته‌های او مدت‌ها پس از حل معما در ذهن باقی می‌مانند، نه به خاطر خودِ پیچش داستانی، بلکه به دلیل آنچه که در مورد طبیعت انسان آشکار می‌کند.

یوکومیزو در داستان «نفرین اینوگامی» دقت و منطق داستان‌های پلیسی غربی را با عمق و احساس داستان‌های ژاپنی ترکیب کرده و در نهایت رمانی خلق کرده هم عقل و هم قلب را درگیر می‌کند. این رمان فراتر از جرم و مجازات پیش رفته و به سراغ انگیزه‌های عمیق‌تر انسان‌ها می‌رود. یوکومیزو با کنار زدن لایه‌های فریب و تاریخ، فقط یک معما را حل نمی‌کند، بلکه تراژدی انسان بودن را آشکار می‌کند و به ما یادآوری می‌کند که گاهی اوقات وحشتناک‌ترین نفرین‌ها، آن‌هایی هستند که به ارث می‌بریم، نه آن‌هایی که خودمان خلق می‌کنیم.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
.

در اولین دیدار این دو مرد، ساهه‌ی جوان، آن‌طور که بعدها خود روایت کرد، آواره‌ای تهیدست بود. یک روز از فرط خستگی زیر کفِ برآمده‌ی عبادت معبد ناسو دراز کشیده بود. اواخر پاییز بود و زندگی بدون گرمایش در این منطقه‌ی سردسیر کنار دریاچه غیرممکن بود، اما ساهه تنها لباس ژنده‌ی نازکی به تن داشت که با طنابی دور خود بسته بود و سه روز بود که تقریباً چیزی نخورده بود. چنان گرسنه بود و سردش بود که می‌دانست زنده نمی‌ماند. درواقع، اگر داینی کمی دیرتر او را پیدا می‌کرد، احتمالاً ساهه همان‌جا مثل یک سگ تلف می‌شد.

داینی که از یافتن مفلس جوانی زیر تخته‌های کف تالار عبادت شگفت‌زده شده بود، او را به خانه برد تا همسرش، هارویو، از او پرستاری کند. و این‌گونه بود که رابطه‌ی عجیب این دو مرد آغاز شد. طبق کتاب زندگی ساهه اینوگامی، داینی در آن زمان چهل‌ودوسال داشت و هارویو زن جوان بیست‌ودوساله‌ای بود. ساهه بعدها می‌گفت که او به مهربانی یک قدیس و زیبایی یک فرشته بود.