

میشل فوکو (شومیز)
نشر کارنامه منتشر کرد:
فوکو روشنفکری با شخصیت پیچیده و تاحدی درنیافتنی بود. شاید مشهورترین عبارتش هنوز و همچنان همان اعلام شوم «مرگ انسان» است که در پایان کتاب واژهها و چیزها، این «باستانشناسی» جسورانهٔ ساختارهای معرفتنی که از نیمههای دههٔ شصت او را به شهرت رساند، ثبت شده است. با این همه، ظرافتت سرد این بیدردی انسانستیز که او هرگز از آن برنگشت مانع از آن نشد که کالیفرنیا را به عنوان بهشت ضد فرهنگ بستاید و یا از نفی احساساتی خرد غربی، با همان شوری که مارکوزه در این راه میورزید، دست بردارد. فوکو که در میان خدایان ساختارگرایی تنها کسی بود که در حال و هوای مهٔ ۱۹۶۸ شرکت تمام داشت استادِ فرهیختهای بود که از رسواکردن نظم مسلط پاریسی کیف میکرد...
این کتاب رسالهای انتقادی بر تمام آثار فوکوست. من در این کتاب میکوشم نه تنها صدای همهٔ آثار عمدهٔ او را به گوشها برسانم بلکه تعداد قابل توجهی از آنچه را دربارهٔ او نوشتهاند نیز بررسی خواهم کرد. درعین حال به تشریح تغییرات و تحولات فکری او تا آخرین اثرش یعنی آخرین جلدهای تاریخِ جنسیت (۱۹۷۶ – ۱۹۴۸) میپردازم و سپس در نتیجهگیری خواهم کوشید بر کنه معنای موضعگیری مردی که تلاشی سخت ورزید تا پساساختارگرایی را در زمینهای اخلاقی ـ سیاسی و در فاصلهای دور از متنمحوریِ «ساختارشکنی» قرار دهد پرتوی هر چند لرزان بیفکنم. ـ ص ص ۲۰-۲۱
فروشگاه اینترنتی ۳۰بوک
دربارهٔ کتاب
.در اثر غیرداستانیِ «میشل فوکو»، ژوزه گیلیرمه مرکیور دیپلمات، منتقد و فیلسوف برزیلی به بررسی مختصر و درعینحال انتقادی از ایدهها و تکامل فکری میشل فوکو پرداخته که یکی از تأثیرگذارترین متفکران قرن بیستم بوده است. مرکیور، فوکو را از مرحلهٔ ساختارگرایی اولیهاش که بر رابطهٔ بین دانش و قدرت متمرکز بود، تا آثار بعدیاش دربارهٔ ذهنیت و اخلاق دنبال میکند.
او کتابهای اصلی فوکو مانند «جنون و تمدن» تا «تاریخ جنسیت» را تحلیل کرده و توضیح میدهد که چگونه فوکو شیوههای عملکرد قدرت از طریق نهادها، گفتمان و هنجارهای اجتماعی را بررسی کرده است. بااینحال، مرکیور در این کتاب کاملاً به آثار فوکو انتقاد کرده است. او ضمن اذعان به درخشش و اصالت فوکو، روش و نتیجهگیریهای او را نیز به چالش میکشد و استدلال میکند که رد ارزشهای جهانی و تأکید فوکو بر روابط میتواند به نوعی نسبیگرایی منجر شده و نقد اخلاقی یا سیاسی منسجم را تضعیف میکند.
مرکیور بینش و سبک تاریخی فوکو را ستایش میکند اما انسجام و عمق ادعاهای فلسفی او را نیز زیر سؤال میبرد. در نهایت این کتاب هم مقدمهای قابلفهم برای درک اندیشههای فوکو و هم نقدی دقیق از آنها است.
ویژگیهای برجستهٔ کتاب
.
«میشل فوکو» یکی از متعادلترین و ژرفترین مطالعات انتقادی دربارهٔ آثار فوکو است. مرکیور در این کتاب به جای ستایش کورکورانه یا رد کامل نظریههای فوکو، تحلیلی ظریف ارائه کرده است که ضمن برجسته کردن تناقضات درون نظریههای فوکو، رشد فکری او را نیز دنبال کرده است. نویسنده در این کتاب فلسفهٔ فوکو را با وضوح تمام توضیح داده است و ایدههای او را بدون سادهسازی بیش از حد، قابل فهم میسازد. همچنین مرکیور در این کتاب اندیشهٔ فوکو را در یک زمینهٔ تاریخی و فکری گستردهتر قرار داده و آن را به ساختارگرایی، پست مدرنیسم و تکامل نظریهٔ اجتماعی مدرن مرتبط میسازد. ویژگیهای برجستهٔ این کتاب عبارتاند از:• نقد و قدردانی متعادل: مرکیور ضمن ارائه نقدی متفکرانه از ناهماهنگیها و مسائل روششناختی فوکو، تأثیر عظیم او را تصدیق میکند. این تعادل، کتاب را از نظر فکری صادقانه و منصفانه میکند و برای خوانندگانی که به دنبال چیزی بیش از تحسین یا رد سادهٔ ایدههای فوکو هستند، جذاب است.
• زبان واضح و قابل فهم: با وجود پرداختن به مطالب فلسفی فشرده، مرکیور با وضوح و صراحت مینویسد. او نظریههای پیچیدهٔ فوکو را به صورت قابل فهم و واضح ترجمه کرده است.
• مروری جامع بر تکامل فکری فوکو: این کتاب به طور سیستماتیک تمام مراحل اصلی اندیشهٔ فوکو را پوشش میدهد و نشان میدهد که چگونه هر مرحله به مرحلهٔ بعدی متصل میشود. این تحلیل ساختاریافته به خوانندگان کمک میکند تا دیدگاههای در حال تغییر فوکو و اهمیت آنها را درک کنند.
• رویکرد زمینهای و تطبیقی: مرکیور ایدههای فوکو را در سنتهای بزرگتر فلسفهٔ اروپایی، از جمله ساختارگرایی، مارکسیسم و اندیشهٔ نیچهای، قرار میدهد. با این کار، او نه تنها جایگاه فوکو را در تاریخ روشنفکری توضیح میدهد، بلکه نشان میدهد که چگونه کار او با سایر جنبشهای فلسفی در تعامل است و گاهی اوقات در تضاد با آنها قرار میگیرد.
• بینش انتقادی به پست مدرنیسم: فراتر از خود فوکو، تحلیل مرکیور نقدی تند بر شکاکیت پست مدرنیسم نسبت به حقیقت و عقل است. بحث او به خوانندگان کمک میکند تا جذابیت و خطرات تفکر پست مدرن را درک کنند و به این کتاب، فراتر از نظریههای خاص فوکو، اهمیتی پایدار میبخشد.
بازخوردها به کتاب «میشل فوکو»
.
• این کتاب بهترین روای کلی از فوکو است که تاکنون خواندهام. جان ام. الیس (John M. Ellis)• کتاب «میشل فوکو» یک اثر زیبا و آگاهانه از تلفیق بسیار بدیع تاریخ و فلسفهٔ فوکو است. آلن سوینگوود (Alan Swingewood) نقد کتاب مجلهٔ بریتانیایی
• بهطرز خندهداری خطاهای ابتدایی فوکو را در هر زمینهای که در مورد آن نوشته، آشکار میکند. کامیل پاگلیا (Camille Paglia)
این کتاب مناسب چه کسانی است؟
.
این کتاب برای خوانندگانی است که به دنبال درک روشن و انتقادی از ایدههای پیچیدهٔ میشل فوکو هستند. این کتاب همچنین مناسب دانشجویان فلسفه، جامعهشناسی، علوم سیاسی و مطالعات فرهنگی است که به دنبال مروری مختصر بر تکامل فکری فوکو میگردند. محققان و خوانندگان علاقهمند به پست مدرنیسم، نظریهٔ انتقادی و فلسفه نیز از مطالعهٔ این کتاب بسیار لذت خواهند بُرد.چرا کتاب «میشل فوکو» را بخوانیم؟
.
• تحلیل متوازن اندیشهٔ فوکو: مرکیور دیدگاهی ظریف ارائه میدهد و ضمن اذعان به مشارکتهای فکری فوکو، به بررسی انتقادی ناسازگاریها و ضعفهای روششناختی میپردازد. این امر به خوانندگان اجازه میدهد تا بدون گمراه شدن، بینشهای فوکو را درک کنند و درک آگاهانهتر و مستقلتری از آثار او را پرورش دهند.• متن واضح و قابل فهم: متون فلسفی، به ویژه در مورد پستمدرنیسم، میتوانند متراکم و دشوار باشند. مرکیور ایدههای فوکو را به زبانی واضح و خوانا ترجمه میکند و نظریههای پیچیده را برای خوانندگان تازهکار و باتجربه قابل فهم میسازد. این امر، کتاب را تبدیل به نقطه ورود عالی برای هر کسی میکند که نتوانسته آثار اصلی فوکو را به خوبی درک کند.
• پوشش جامع تکامل فکری: این کتاب به طور سیستماتیک، رشد فوکو را از مطالعات اولیه ساختارگرایانه تا آثار بعدی در مورد قدرت، اخلاق و ذهنیت دنبال میکند. مرکیور با ارائهٔ این مرور کلی، به خوانندگان کمک میکند تا ارتباطات بین مراحل مختلف اندیشه فوکو را ببینند و مسیر ایدههای او را درک کنند.
• تعامل انتقادی با پستمدرنیسم: این کتاب فراتر از خود فوکو، نقدی متفکرانه از شکگرایی پستمدرن نسبت به حقیقت و ارزشهای جهانی ارائه میدهد. خوانندگان به جذابیتها و همچنین مشکلات بالقوه تفکر پستمدرن پی میبرند، که این امر کتاب را به مباحث معاصر در فلسفه، سیاست و نظریه اجتماعی مرتبط میسازد.
کتاب «میشل فوکو» را بخوانید چون ترکیبی نادر از فهمپذیری، عمق و بینش انتقادی دربارهٔ یکی از تأثیرگذارترین متفکران قرن بیستم است. مرکیور نهتنها ایدههای پیچیدهٔ فوکو را بسیار واضح در این کتاب توضیح داده، بلکه آنها را با دقت ارزیابی کرده و به خواننده کمک میکند هم درخشش و هم محدودیتهای آنها را درک کند. این کتاب باعث میشود تا خواننده متفکرانه با آثار فوکو درگیر شود و بتواند به راحتی نظریههایش را در یک زمینهٔ فلسفی و تاریخی گستردهتر قرار بدهد. چه دانشجو باشید، چه محقق یا صرفاً یک خوانندهٔ کنجکاو، این کتاب هم راهنمایی بر آثار فوکو است و هم نقدی بر آثار اوست و برای همین منبعی جامع برای درک ظرافتهای اندیشهٔ فوکو به حساب میآید.
دربارهٔ نویسنده
.ژوزه گیلیرمه مرکیور دیپلمات، استاد دانشگاه، نویسنده، منتقد ادبی و فیلسوف برزیلی بود که در ۱۹۴۱ به دنیا آمد و در ۱۹۹۱ درگذشت. او نویسندهای پُرکار و عضو آکادمی ادبیات برزیل بود که دکترایش را در رشتهٔ جامعهشناسی از دانشکدهٔ اقتصاد لندن اخذ کرد. کتابهایش را به زبانهای فرانسوی، انگلیسی، ایتالیایی و پرتغالی بوم نوشته است. مرکیور آثار منتشر شدهٔ خود را به دو بخش تقسیم کرده بود. بخش عمدهٔ آثارش نقد بود و در بخش دیگر به تاریخ ایدهها یا تحقیقات خاصتر مانند مطالعهٔ بسیار ارزشمند ژان ژاک روسو و مارکس وبر پرداخته است. مرکیور از حامیان اصلی دولت فرناندو کولو دملو بود و بسیاری از سخنرانیهای عمومی کولور را نوشت. او در ژانویهٔ ۱۹۹۱، قبل از سقوط کولور در سال ۱۹۹۲، بر اثر سرطان درگذشت.
سخن پایانی
.
ژوزه گیلیرمه مرکیور در کتاب «میشل فوکو» موفق شده است متنی خلق کند که همزمان مقدمه، نقد و تأملی بر یکی از چالشبرانگیزترین چهرههای فلسفهٔ مدرن است. مرکیور سعی نکرده است تا از آثار و تحلیلهای فوکو یک بُت بسازد و نظریههای او را بهطور کامل نیز رد نکرده است، اما نگاهی انتقادی به بینش و آثار او دارد. او خواننده را با وضوح و دقت با نظریههای پیچیدهٔ فوکو در مورد قدرت، دانش و نهادهای اجتماعی آشنا میکند و نشان میدهد که چگونه ایدههایش بر جامعه تأثیرگذار بودند. بااینحال، او همچنین به خواننده نشان میدهد که نبوغ مانع محدودیت نمیشود و حتی تأثیرگذارترین متفکران نیز شایستهٔ مطالعه و بررسی و انتقاد هستند.یکی از جذابترین جنبههای این اثر مرکیور، چگونگی قرار دادن آثار و ایدههای فوکو در جنبشهای فلسفی و تاریخی گستردهتر است. مرکیور، آثار فوکو را از لحاظ ساختارگرایی با متفکرانی مانند نیچه مقایسه کرده و فوکو را نه به عنوان یک نابغهٔ منزوی، بلکه به عنوان بخشی از یک گفتوگوی فکری مداوم قرار میدهد. این رویکرد به خواننده اجازه میدهد تا هم اصالت و هم محدودیتهای اندیشهٔ فوکو را ببیند و درعینحال قدردان سهم او در فلسفه باشد. این کتاب تعامل را تشویق میکند و از خواننده میخواهند تا منفعلانه ایدهها را مصرف نکند، بلکه ارتباط، انسجام و پیامدهای آنها را درک کند.
در نهایت کتاب «میشل فوکو» هم یک راهنمای فلسفی برای فیلسوفان است و هم مناسب خوانندگان عادی است که میخواهند با فلسفهٔ فوکو بیشتر آشنا شوند. این کتاب خواننده را به چالش میکشد تا فرضیات را زیر سؤال ببرد و هر ایدهای را کورکورانه نپذیرد. تحلیل مرکیور، کنجکاوی فکری و شکگرایی را به یک اندازه القا میکند و همین ویژگیها کتاب «میشل فوکو» را به یکی از منابع ارزشمند برای پیمایش پیچیدگیهای اندیشهٔ مدرن تبدیل کرده است.
شاید بپسندید














از این مترجم








































