آفتاب و فولاد (جیبی)

کتاب «آفتاب و فولاد» (Sun and Steel) مقاله‌ای زندگینامه‌ای اثر یوکیو میشیما (Yukio Mishima) نویسنده، شاعر و بازیگر مشهور ژاپنی است که در آن به تفصیل رابطهٔ هنری او با بدنش را شرح می‌دهد. این کتاب سندی تأثیرگذار است و به عنوان اشاره‌گری به پیشرفت آینده یکی از جالب‌ترین رمان‌نویسان دوران مدرن، بسیار مهم است. میشیما با تأمل در تجربیات دگرگون‌کننده‌اش با بدنسازی و آموزش هنرهای رزمی، تأثیر آنها را بر تمرین خلاقانه‌اش بررسی می‌کند و نتیجه می‌گیرد که ادبیات، در شکل ایده‌آل خود، از فعالیت‌های بدنی جدایی‌ناپذیر است. این مقاله که اولین بار در سال 1965 توسط هیهیو، مجله‌ای که توسط تاکشی ماراماتسو تأسیس شد، منتشر شد، در سال 1968 به صورت کتاب منتشر شد. ترجمه انگلیسی آن از جان بستر (John Bester) در سال 1970، کمتر از یک سال قبل از مرگ نویسنده، منتشر شد.

«آفتاب و فولاد» سندی جذاب از یکی از مشهورترین و جنجالی‌ترین نویسندگان ژاپن است و می‌توان آن را در یک قالب جدید ادبی جای داد. این اثر جدید است زیرا عناصر بسیاری از انواع موجود نوشتار را ترکیب می‌کند، اما در نهایت در هیچ یک از آنها نمی‌گنجد. در یک سطح، می‌توان آن را به عنوان روایتی از چگونگی کشف اهمیت وجود فیزیکی خود به دست یک پسر بچهٔ ریز نقش و اهل کتاب خواند؛ اما این اثر، خود به ترتیب نمادهایی از کیش هوای آزاد و وزنه‌های مورد استفاده در بدنسازی هستند. 

در سطح دیگر، این اثر بحثی از یک رمان‌نویس بزرگ در مورد رابطه‌ بین عمل و هنر، و به ویژه هنر بسیار پخته‌ خودش است. به طور شخصی‌تر، این اثر روایتی از جستجوی یک فرد برای یافتن هویت و خود است. یا دوباره، این اثر را می‌توان به عنوان نمایشی از چگونگی تبدیل یک دغدغه‌ عمیقاً فردی به یک فلسفهٔ عمیق زندگی در نظر گرفت. تمام این عناصر توسط سبک پیچیده اما پخته و انعطاف‌پذیر میشیما در هم تنیده شده‌اند. 

اعتراف و خودکاوی، فلسفه و شعر در نهایت با هم ترکیب می‌شوند تا چیزی را خلق کنند که به خودی خود کامل و خودکفا است. این اثر ادبی به اندازه رمان‌های میشیما با دقت نوشته شده و در عین حال، کلید ضروری برای درک آنها به عنوان هنر است. راهی که میشیما برای رستگاری پیمود، راهی بسیار شخصی است. با این‌حال، در اینجا، در نهایت، می‌توان لحن‌های بی‌چون و چرای یک خود را که از خاص بودن فراتر می‌رود و به بینشی شاعرانه از جهان هستی دست می‌یابد، تشخیص داد. 

«آفتاب و فولاد» ترکیبی منحصر به فرد از خاطرات فلسفی، بیانیه زیبایی‌شناسی و مراقبه فیزیکی است که در آن میشیما تنش عمیق بین زبان و بدن را بررسی می‌کند. برخلاف زندگینامه‌های معمولی، این کتاب رابطه بین دگرگونی فیزیکی، انضباط، مردانگی، مرگ و بیان هنری را موشکافی می‌کند و خود بدن را به عنوان ابزاری ادبی در قاب می‌گیرد. نثر شاعرانه اما تیزبینانه‌ میشیما نشان می‌دهد که چگونه نور خورشید، عضلات، عرق و درد، جهان‌بینی او را شکل داده و بر هنر او تأثیر گذاشته است. این کتاب نوعی اعتراف و سفری عمیقاً درونی و شخصی به روان یکی از مرموزترین نویسندگان ژاپنی است. ویژگی‌های برجستهٔ این کتاب عبارت‌اند از: 

• کاوش فلسفی: میشیما محدودیت‌های کلام مکتوب را بررسی می‌کند و استدلال می‌کند که تجربه فیزیکی مانند قدرت، درد و تلاش می‌توانند حقایقی را که برای زبان غیرقابل دسترس هستند، آشکار کند. 

• مانیفست زیبایی‌شناختی مردانگی: این کتاب به عنوان فلسفه شخصی میشیما در مورد بدن مردانه عمل می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه آموزش منظم، زیبایی‌شناسی و خویشتن‌داری، شکلی از زیبایی و معنا را خلق می‌کنند. 

• نثر شاعرانه و درون‌گرایانه: حتی هنگام توصیف عرق، آفتاب‌سوختگی یا فولاد، زبان میشیما متفاوت است. درون‌نگری او شدید و سازش‌ناپذیر است و در عین حال که لحنی شاعرانه را حفظ می‌کند، عمق روانشناختی نیز دارد.

• نگاهی به طرز فکر میشیما قبل از مرگش: «آفتاب و فولاد» متنی کلیدی برای درک ایدئولوژی و وسواسی است که سال‌های پایانی میشیما را شکل داد. مضامین پاکی، مرگ، دگرگونی و عمل قهرمانانه، پیش‌بینی‌ای بر مرگ دراماتیک اوست.  

• تلفیقی نادر از خاطرات، فلسفه و فرهنگ جسمانی: کتاب‌های کمی وجود دارند که تأمل فکری را با فرهنگ بدنسازی و شجاعت رزمی ترکیب کنند. میشیما زندگینامه، نظریه زیبایی‌شناسی و فلسفه تربیت بدنی را در یک مانیفست واحد و منسجم ترکیب می‌کند. 

• کتاب «آفتاب و فولاد» یک اثر کلاسیک از خودشناسی است و میشیما ذهنی با نهایت ظرافت و تحصیلات گسترده دارد. هورتنس کالیشر (Hortense Calisher)، نویسنده داستان‌های تخیلی آمریکایی

• بیان او با کلماتی غیر از کلمات خودش، [...] مانند این است که سعی کنیم با یک مشت میخ، یک بتکده چینی بسازیم. [...] فقط افراد سبک‌سر با آنچه اینجا می‌گذرد همدردی نمی‌کنند؛ این موجودی است که زندگی - و همچنین مرگ - برایش باید حیاتی باشد. کالیشر (Calisher)

این کتاب مناسب کسانی است که به زندگینامه‌های متفاوت و جذاب علاقه دارند. این کتاب به ویژه مناسب کسانی است که به خاطرات فلسفی علاقه‌مندند. هنرمندان، نویسندگان، ورزشکاران و متخصصان تربیت بدنی نیز از مطالعهٔ این کتاب لذت خواهند بُرد. طرفداران میشیما نیز این کتاب را بسیار جذاب خواهند یافت. با مطالعه این کتاب با چشم‌انداز روان‌شناختی زندگی یکی از مرموزترین نویسندگان مدرن ژاپن آشنا خواهید شد.

• فلسفه‌ای متفاوت دربارهٔ بدن انسان: میشیما استدلال می‌کند که بدن دانشی جدا از زبان را در خود جای داده است؛ حقیقتی که از طریق نور آفتاب، عضلات، درد و عمل به دست می‌آید. این دیدگاه شما را مجبور می‌کند تا در مورد چگونگی شکل‌گیری درک توسط تجربه و چگونگی آشکار شدن جنبه‌های فیزیکی هویت که ذهن به تنهایی قادر به درک آنها نیست، تجدید نظر کنید. تأملات او شما را به پرسیدن این سوال دعوت می‌کند که آیا بیش از حد در فکر زندگی می‌کنید و چه کارهایی را متناسب با نیازتان انجام می‌دهید.

• بینشی نادر از تکامل هنری، روانشناختی و ایدئولوژیکی میشیما: کتاب «آفتاب و فولاد« تقریباً به عنوان کلیدی برای گشودن قفل شخصیت پیچیده‌ میشیما عمل می‌کند. او از طریق روایت، نشان می‌دهد که چگونه پرورش بدن با نوشتار، زیبایی‌شناسی و جهان‌بینی او در هم تنیده شده است. درک این ارتباط، باعث می‌شود آثار این هنرمند را بهتر بشناسید و به زمینه‌سازی انتخاب‌های افراطی که سال‌های پایانی زندگی او را رقم زد، کمک می‌کند. برای هر کسی که به چگونگی شکل‌گیری جهان درونی هنرمندان علاقه‌مند است، این کتاب یک مطالعه موردی جذاب است.

• شاعرانه و یک تجربه متمایز: سبک نوشتاری میشیما در «آفتاب و فولاد» برخلاف متون معمول فلسفی یا زندگینامه‌ای است. او حتی هنگام توصیف سختی تمرینات بدنی، با دقت، غنایی و زیبایی تقریباً تشریفاتی می‌نویسد. این ترکیب ظرافت و شدت، حال و هوایی فراگیر و احساسی ایجاد می‌کند. مطالعهٔ این کتاب یک تجربه زیبایی‌شناختی‌ست و به شما این امکان را می‌دهد که نیروی افکار او را به همان اندازه که آنها را تجزیه و تحلیل می‌کنید، احساس کنید.

• تأمل در مورد نظم، هویت و جستجوی: فراتر از ارزش شرح حال‌گونه‌اش، این کتاب شما را به چالش می‌کشد تا در مورد چگونگی شکل‌گیری نظم و انضباط در زندگی افراد فکر کنید. علاقه‌ میشیما به تمرین صرفاً برای رسیدن به تناسب اندام نبوده است، بلکه به عنوان مسیری برای رسیدن به هدف و شفافیت درونی مطرح می‌شود. تأملات او می‌تواند شما را به ارزیابی عادات خود، رابطه‌تان با بدن و روش‌های جستجوی معنا در زندگی‌تان سوق دهد. 

کتاب «آفتاب و فولاد» را بخوانید چون زندگینامهٔ یکی از مرموزترین و عجیب‌ترین نویسندگان ژاپنی است و نگاهی نادر، خام و از نظر فکری تحریک‌آمیز به چگونگی شکل‌گیری هویت یک فرد توسط انضباط بدنی، آگاهی زیبایی‌شناختی و تأمل وجودی ارائه می‌دهد. کاوش میشیما در مورد بدن به عنوان منبع حقیقت، چالش او برای زندگی صرفاً روشنفکرانه و نثر غنایی اما جدی او، این کتاب را به تجربه‌ای قدرتمند برای خوانندگانی تبدیل می‌کند که به دنبال متنی عمیق‌تر از یک خاطره معمولی یا متن فلسفی می‌گردند.

کیمیتاکه هیرائوکا (Kimitake Hiraoka) معروف به یوکیو میشیما، نویسنده، شاعر، نمایشنامه‌نویس، بازیگر، مدل و اولترناسیونالیست ژاپنی است که در ۱۹۲۵ به دنیا آمد و در ۱۹۷۰ درگذشت. او همچنین رهبر یک کودتای نافرجام بود که درنهایت باعث شد دست به خودکشی آیینی بزند. میشیما یکی از مهمترین سبک شناسان پس از جنگ زبان ژاپنی محسوب می‌شود. او در دهه 1960 پنج بار نامزد جایزه نوبل ادبیات شد؛ از جمله در سال 1968، که این جایزه به هموطنش یاسوناری کاواباتا (Yasunari Kawabata) رسید. آثار میشیما شامل رمان‌های «اعترافات یک ماسک» و «پس از ضیافت» و مقاله زندگینامهٔ «آفتاب و فولاد» می‌شود. فعالیت‌های سیاسی میشیما او را به چهره‌ای جنجالی تبدیل کرد و هنوز هم در ژاپن مشهور است. از اواسط دهه سی زندگی‌اش به بعد، ایدئولوژی راست افراطی و باورهای ارتجاعی میشیما به طور فزاینده‌ای آشکار شد. 

او فرهنگ و روح سنتی ژاپن را ستایش می‌کرد و با آنچه که او ماتریالیسم به سبک غربی می‌دانست، همراه با دموکراسی، جهانی‌گرایی و کمونیسم پس از جنگ ژاپن، مخالفت می‌کرد و نگران بود که با پذیرش این ایده‌ها، مردم ژاپن «جوهر ملی» (کوکوتای) و میراث فرهنگی متمایز خود را از دست بدهند و به مردمی بی‌ریشه تبدیل شوند. در سال 1968، یک گروه شبه‌نظامی خصوصی با هدف حفاظت از شأن امپراتور به عنوان نمادی از هویت ملی تشکیل شد که میشیما عضوی از آن بود. در ۲۵ نوامبر ۱۹۷۰، میشیما و چهار عضو شبه‌نظامی‌اش وارد یک پایگاه نظامی در مرکز توکیو شدند، فرمانده آن را گروگان گرفتند و بدون موفقیت تلاش کردند تا نیروهای دفاع از خود ژاپن را به قیام و لغو ماده ۹ قانون اساسی ۱۹۴۷ برای بازگرداندن دفاع ملی خودمختار و الوهیت امپراتور ترغیب کنند، که این قضیه منجر به مرگ میشیما شد.

«آفتاب و فولاد» شرحی بر رویارویی با محدودیت‌های انسان بودن است. میشیما خواننده را به فضایی دعوت می‌کند که در آن زبان دچار لغزش می‌شود و بدن بر آن مسلط می‌شود و ما را ترغیب می‌کند که به خود نه به عنوان چیزی که صرفاً توسط فکر شکل گرفته، بلکه به عنوان چیزی که توسط تجربه فیزیکی تراشیده، سخت و روشن شده است، نگاه کنیم. دیدگاه او صریح، گاهی نگران‌کننده، اما غیرقابل انکار است و به ما نشان می‌دهد که نمی‌توانیم بدون اذعان به داستان‌هایی که در عضلات، زخم‌ها و حرکاتمان نوشته شده است، خود را به طور کامل درک کنیم.

آنچه باعث ماندگاری این کتاب می‌شود، صرفاً ایده‌های آن نیست، بلکه تنشی است که در زیر هر جمله می‌لرزد. میشیما به عنوان کسی می‌نویسد که با تناقضات خود دست و پنجه نرم می‌کند؛ هنرمندی که از طریق جسم به دنبال خلوص است، متفکری که حقیقت را از طریق عمل دنبال می‌کند، مردی که تلاش می‌کند شدت تخیل خود را با نظم بدنش آشتی دهد. این مبارزه درونی به متن بار معنایی متفاوتی می‌دهد. این کتاب نشان می‌دهد که معنا همیشه در هماهنگی نیست، بلکه اغلب در اصطکاک بین آنچه هستیم و آنچه می‌خواهیم باشیم، یافت می‌شود. 

با خواندن کتاب «آفتاب و فولاد» می‌‌توانند رابطه‌تان با تلاش، زیبایی، نظم و انضباط و مرگ را از دیدگاهی تازه بنگرید. میشیما سعی دارد در این کتاب هم شکنندگی و هم پتانسیل زندگی کامل و آگاهانه را منعکس کند. وقتی صفحه‌ آخر را ورق بزنید این حس را خواهید داشت که بین جسم و روح این خواننده سفر کرده‌اید و چرخه‌ای را کشف خواهید کرد که مستلزم مذاکره مداوم با خودتان است. «آفتاب و فولاد» به ما یادآوری می‌کند که جستجوی معنا به همان اندازه که فکری است، فیزیکی نیز هست و شاید عمیق‌ترین حقایق نه از انتخاب یک مسیر، بلکه از جسارت راه رفتن روی طناب باریک بین آنها پدیدار شوند.