مورچه آرژانتینی

سه داستان مورچه‌ي آرژانتيني، مه‌دود و ناظر، به نوعي باز تابنده‌ي نگاه نيچه‌اي کالوينو به مناسبات انساني و نفرت او از ميان مايگي است. او با اين داستان‌ها، انفعال، رفتار واکنشي و عدم خلاقيت افعال برآمده از افعال بردگان را نشان مي‌دهد. البته کالينو با اختيار کردن راوي خويش از ميان همين بردگان، طنز سرخوشي خاصي به داستان مي‌بخشد. اين داستان‌ها ترکيبي از روايت و تأمل است که به‌ويژه در ناظر، فضاسازي و شخصيت پردازي به عناصر غالب داستان بدل مي‌شود، و خرده روايت‌ها جاي روايت اصلي را مي‌گيرد، و آن‌چه در اين ميان مهم است، نوع برخورد انسان‌هاي مختلف با حوادث بيروني است و خود اين حوادث تقريباً موضوعيت خود را از دست مي‌دهد; هجوم مورچه‌ها، آلودگي هوا، اعتصاب، انتخابات و... اين سه داستان به نوعي تمامي مضامين و دلبستگي‌هاي کالوينو را در خود خلاصه کرده است، علم، فولکلور، طنز، زندگي روزمره و داستان‌سرايي.