مرحوم افشین یدالهی شعری داره که انگار برای شخصیتهای این داستان سروده
من عاشقِ مطرودم آواره‌گی‌ام دودم اسطوره‌ی هرجایی، تاریخیِ نابودم
حرمت‌شکنِ خویشم، آرامشِ تشویشم زندیقِ قسم‌خورده، با فاجعه هم‌کیشم
تا قلبِ پرآشوبم، ویران شد و راحت شد با وحشیِ چشمانش، الهامِ جراحت شد
آتش زد و رقصیدم، با ظلمت گیسویش، من نور شدم دیدم در مسلخِ ابرویش
تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نشر جامی
مرحوم افشین یدالهی شعری داره که انگار برای شخصیتهای این داستان سروده من عاشقِ مطرودم آواره‌گی‌ام دودم اسطوره‌ی هرجایی، تاریخیِ نابودم حرمت‌شکنِ خویشم، آرامشِ تشویشم زندیقِ قسم‌خورده، با فاجعه هم‌کیشم تا قلبِ پرآشوبم، ویران شد و راحت شد با وحشیِ چشمانش، الهامِ جراحت شد آتش زد و رقصیدم، با ظلمت گیسویش، من نور شدم دیدم در مسلخِ ابرویش
خیلی قشنگ بود