بود هست خواهد ماند (شالان)

از تنگناي محبس تاريکي از منجلاب تيره­ي اين دنيا بانگ پر از نياز مرا بشنو آه، اي خداي قادر بي همتا يکدم ز گرد پيکر من بشکاف بشکاف اين حجاب سياهي را شايد درون سينه­ي من بيني اين مايه گناه و تباهي را تنها تو آگاهي و مي­داني اسرار آن خطاي نخستين را تنها تو قادري ببخشائي بر روح من، صفاي نخستين را راضي مشو که بنده ناچيزي عاصي شود بغير تو روي آرد راضي مشو که سيل سرکشش را در پاي جام باده فرو بارد