خوشبختی (روزگارنو)

نوشته هوشمندانه و طنين‌انداز كاترين مانسفيلد، با ملاحظه و بيان وقايع ظاهرا جزئي و كم‌اهميت و آفرينش افشاسازي كاملا مخرب زندگي‌هاي باطني كمكي در جهت تعريف داستان كوتاه مدرن بود. مانسفيلد در اين سه داستان، تابش نور و رنگ، ظهوري شاد، خاطرات كم‌رنگ و بيان‌نشده و احساساتي را كه كاملا درك نشده‌اند، توصيف مي‌كند و همه اين‌ها موجوديت و زندگي روزمره را مي‌سازد.