آیین زندگی

کتاب آیین زندگی از سایت گودریدز امتیاز 4.2 از 5 را دریافت کرده است.

کتاب آیین زندگی از سایت آمازون امتیاز 4.6 از 5 را دریافت کرده است.

کتاب آیین زندگی با عنوان اصلی «چگونه تشویق و نگرانی را از خود دور کنیم» اولین بار در سال 1948 در بریتانیا منتشر شد. نویسندهٔ این کتاب دیل کارنگی، نویسنده و سخنران مشهور آمریکایی است. کارنگی در مقدمۀ کتاب می‌گوید که زمانی یکی از ناراحت‌ترین و فقیرترین آدم‌های نیویورک بود. نگرانی او را بیمار کرده بود چون از موقعیت و وضعیت زندگی‌اش متنفر بود و می‌خواست بداند چطور می‌تواند این همه تشویش و نگرانی را از خود دور کند و برای همین این کتاب را نوشت. کتاب آیین زندگی تاکنون 24 بار تجدید چاپ شده و گذشت زمان از محبوبیت این کتاب نکاسته است. 

استدلال کارنگی در کتاب آیین زندگی چنین است که ما زمان زیادی را برای فکرکردن به مشکلات خود تلف می‌کنیم. ما به تمام عواقب وحشتناکی که ممکن است در صورت بروز مشکل با آن مواجه شویم فکر می‌کنیم و به‎‌ندرت به سراغ راه‌حل می‌رویم. زمانی که با بی‌خوابی مواجه می‌شویم مدام ساعت خود را چک می‌کنیم. سپس به تمام اتفاقات بدی فکر می‌کنیم که ممکن است به دلیل کمبود خواب دچارشان شویم. در آن لحظه می‌دانیم که فراموش کردن همه چیز و به‌خواب‌رفتن حیاتی‌ترین کار است با این حال موفق به انجام آن نمی‌شویم. در یک جمله کتاب آیین زندگی دیل کارنگی به شما کمک می‌کند تا با استفاده از تکنیک‌های ساده و کاربردی با نگرانی‌های خود کنار بیایید.

«تصمیم چه بود؟ کاری را که از آن نفرت داشتم رها کردم و چون چهار سال در دانشسرای مقدماتی وارنسبورگ درس خوانده بودم نامه‌ای برای آن‌ها نوشتم و درخواست کار کردم، تصمیم داشتم علاوه بر کار روزانه از طریق تدریس در کلاس‌های شبانه‌ی بزرگسالان، زندگی خود را تأمین کنم و اوقات فراغت خود را با مطالعه، ارائه‌ی کنفرانس، داستان‌نویسی و کارهایی از این قبیل بگذرانم. دلم می‌خواست زنده بمانم تا بنویسم و بنویسم تا زندگیم را اداره کنم. اکنون مانده بودم که برای شاگردان بزرگسال کلاس‌های شبانه باید چه موضوعاتی را تدریس می‌کردم. خوشبختانه واحدهایی را که در مورد فنون سخنوری و ایراد نطق در دانشکده گذرانده بودم در این‌جا به دردم خورد. چون ترس و عدم اعتماد به نفس را در من از بین برد و به من شجاعت و اطمینان‌خاطر داد تا بتوانم با افراد بزرگسال رابطه برقرار کنم و به آن‌ها آموزش بدهم. در مرحله‌ی نخست، برای دانشگاه‌های کلمبیا و نیویورک درخواست فرستادم تا اجازه دهد آیین سخنوری را در آن‌جا تدریس کنم. ولی آن‌ها با رد درخواست من باعث نومیدی‌ام شدند. یادم می‌آید در آن زمان خیلی مأیوس شدم. ولی اکنون خدا را شکر می‌کنم که تقاضایم پذیرفته نشد. زیرا بلافاصله بعد از آن در کلاس‌های شبانه‌ی انجمن جوانان تدریس را شروع کردم و به نتایج مطلوبی نیز دست یافتم.»

«در بهار سال 1871، مرد جوانی کتابی از قفسه‌ی کتابخانه‌اش برداشت و جمله‌ای را در آن خواند که تأثیر عمیقی بر آینده‌ی او برجای گذاشت. او دانشجوی دانشکده‌ی علوم پزشکی شهر مونترال بود و خودش را برای امتحانات پایین دوره‌ی پزشکی آماده می‌کرد. این دانشجوی جوان در آن روز در این اندیشه بود که چه باید بکند و عاقبتش چه خواهد شد؟ نگران این مسئله بود که آیا موفق خواهد شد و قادر خواهد بود زندگیش را اداره کند و به سروسامان برسد. جمله‌ای که این دانشجوی جوان پزشکی در آن سال خواند به او کمک کرد تا به یکی از مشهورترین پزشکان عصر خود تبدیل شود. او بعدها دانشکده‌ی پزشکی جان هاپکینز را تأسیس کرد که امروز شهرت جهانی دارد. دانشگاه آکسفورد او را به عنوان پروفسور طب شناخت و به او نشان افتخاری اهدا کرد که آرزوی هر پزشکی است که موفق به دریافت چنین جایزه‌ای شود. پادشاه انگلستان نیز او را به لقب شوالیه مفتخر کرد. بعد از مرگش، سرگذشت زندگی او در کتابی 1466 صفحه، در دو جلد منتشر شد.»

«همواره باید بتوانید در مراحل مختلف زندگی خود، در آهنین را بر روی دیروز ببندید، چون دیگر دیروزی وجود ندارد و پرده‌ای آهنین بر درهای آینده ببندید و تلاش نکنید از گوشه‌های آن به فردا نظر بیندازید، چرا که فردا هنوز نیامده است. بنابراین فقط به امروز بنگرید و بر آن تمرکز کنید و همه‌ی تلاش خود را به کار بیندازید که امروز را به بهترین وجه سپری کنید.» او معتقد بود که گذشته را باید مثل کالبدی بی‌جان به دست فراموشی سپرد چون آه و زاری و حسرت‌خوردن به گذشته، علاوه بر آن‌که وقت پرارزش ما را تلف می‌کند، بر روحیه‌ی ما نیز اثر تلخی بر جای می‌گذارد. همچنین اگر مشکلات و نگرانی‌های مربوط به آینده را به مسایل امروز اضافه کنیم، دیگر قادر نخواهیم بود بر کوه عظیم دشواری‌ها غلبه نماییم. کمتر کسی می‌تواند در برابر این هیولای ویران کننده مقاومت کند و از پا در نیاید. به طور کلی، تمرکز بر ناکامی‌های گذشته و تجسم آینده‌ای مبهم و اضطراب‌آفرین، راه را برای بهره‌گیری از امروز مسدود می‌سازد.»

کتاب آیین زندگیِ دیل کارنگی یکی از خواندنی‌ترین و مشهورترین کتاب‌های خودیاری و روانشناسی است. دیل کارنگی تلاش کرده است تا در این کتاب به زبانی ساده اصول زندگی موفق را به خواننده بیاموزد. او این کتاب را با الهام از زندگی صد شخصیت تأثیرگذار جهان نوشته است و داستان موفقیت این افراد را برای خوانندگان تعریف می‌کند تا به آن‌ها راز زندگی موفق‌تر و بهتر را به زبان ساده یاد بدهد. هدف کتاب این است که خواننده را به سوی زندگی لذت‌بخش‌تر و رضایت‌بخش‌تر سوق دهد و به او کمک کند تا نه تنها از خود بلکه از وضعیت اطرافیانش آگاه‌تر شود. کارنگی سعی می‌کند به تفاوت‌های جزئی یا ظریف روزمره بپردازد و خواننده را وادار به تمرکز بر جنبه‌های مهم‌تر زندگی کند. این کتاب تبدیل به مشهورترین و تأثیرگذارترین کتاب خودیاری جهان شد. 

دیل کارنگی کتاب را با مقدمه‌ای تکان دهنده شروع می‌‌کند. این که چرا و چگونه این کتاب را نوشت و در این مقدمه شرایطی را که باعث شد با کمک به دیگران از افسردگی خارج شود توضیح می‌دهد. در واقع یک‌جور درمان عینی که ابتدا روی خودش آزمایش کرد و سپس آن را به شاگردانش آموزش داد. دیل کارنگی در این کتاب از طریق داستان‌های جذاب و چارچوب‌های عملی به شما نشان می‌دهد که چگونه بر نگرانی و اضطراب غلبه کنید. با این‌که کتاب آیین زندگی در سال 1948 نوشته شده اما درس‌های ساده و جذاب آن به شما کمک می‌کند امروز نیز هرج و مرج‌های زندگی مدرن را پشت سر بگذارید. کتاب از نُه بخش تشکیل شده است و در هر بخش نویسنده نقل‌قول یا داستانی از افراد مشهور دنیا ذکر کرده است. یکی از مسائل خیلی مهم که دیل کارنگی در کتاب آیین زندگی مطرح کرده «نگرانی» است، او معتقد است که همۀ ما با «نگرانی» دست به گریبان هستیم. نگرانی هرگز مشکل شما را حل نمی‌کند فقط به مشکلات‌تان می‌افزاید. نگرانی بخشی از ذات یک انسان است و ما نگران چیزهای بی‌شماری می‌شویم. مثلاً با خود می‌گوییم: «فردا چطور جلوی 100 نفر حرف بزنم؟»، «برای امتحان فردا درس نخوانده‌ام، حال چه کنم؟» این‌ها تنها چند نمونه از تله‌های نگرانی است که در زندگی تجربه می‌کنیم. آیا تابه‌حال نگرانی هیچ‌کدام از مشکلات‌تان را حل کرده یا فقط مشکل شما را بدتر کرده است؟ این نگرانی‌های کوچک تبدیل به دلهره، وحشت و اضطراب شما می‌شود.

پیشگفتار: چرا و چگونه این کتاب را نوشتم
بخش اول: حقایقی در مورد نگرانی
• فصل اول: در زمان حال زندگی کن
• فصل دوم: توصیه‌ای معجزه‌آسا برای رفع نگرانی
• فصل سوم: نگرانی و اضطراب چه عواقبی برایمان دارد؟
بخش دوم: روش‌های اساسی تجزیه و تحلیل نگرانی
• فصل چهارم: روش‌هایی برای تجزیه و تحلیل نگرانی
• فصل پنجم: چگونه پنجاه‌درصد نگرانی را از بین ببریم؟
بخش سوم: چگونه قبل از این‌که نگرانی ما را از پای درآورد، بر آن غلبه کنیم؟
• فصل ششم: چگونه نگرانی را از ذهن خود دور کنیم؟
• فصل هفتم: اجازه ندهید کرم‌های نگرانی مثل خوره روحتان را بخورند
• فصل هشتم: دستورالعملی که اکثر نگرانی‌های شما را از بین می‌برد
• فصل نهم: چیزی را که اجتناب‌ناپذیر است باید تحمل کرد
• فصل دهم: جلوی نگرانی را از هر جا بگیری منفعت است
• فصل یازدهم: کار بیهوده انجام ندهید

- آیین دوست‌یابی اولین و معروف‌ترین اثر دیل کارنگی نویسنده و مدرس آمریکایی است. او در این کتاب با ارائهٔ راهکارهای بسیار ساده، به شما کمک می‌کند روابط اجتماعی خود را بهبود ببخشید و بتوانید در زندگی، حرفه و روابط عاطفی خود به موفقیت برسید.

دیل کارنگی به محض فارغ‌التحصیلی مشغول به کار شد و اولین شغلش فروش دوره‌های مکاتبه‌ای به دامداران بود. او صابون و گوشت خوک نیز می‌فروخت. پس از مدتی در سال 1911 شغلش را رها کرد تا به آرزوی دیرینه‌اش یعنی تدریس، سخنرانی و نویسندگی بپردازد و ناگهان از آکادمی هنرهای دراماتیک آمریکا در نیویورک سر درآورد اما چندان بازیگر موفقی نشد. او در نیویورک زندگی کرد و آن‌جا شروع به تدریس سخنرانی عمومی کرد و مدیر انجمن مسیحی مردان جوان (YMCA) را متقاعد کرد تا در کلاس‌های آموزشی شبانه تدریس کند و در این زمینه بسیار موفق شد. در طول جنگ جهانی اول در ارتش ایالات متحده خدمت کرد و در طی این مدت در کمپ آپتون زندگی می‌کرد و در همین دوران انگشت سبابه‌اش را از دست داد. در سال 1916 کارنگی یک سخنرانی موفق در تالار کارنگی برگزار کرد و املای نامش را در سال 1919 به افتخار اندرو کارنگی سازندۀ این تالار تغییر داد. طی سال‌ها بعد کتاب‌های موفقی در زمینۀ سخنرانی و زندگی منتشر کرد. تا زمان مرگِ کارنگی بیش از پنج میلیون نسخه از کتاب «آیین دوست‌یابی و چگونگی نفوذ در دیگران» به فروش رفت و به 31 زبان زندۀ دنیا ترجمه شد و چهارصد و پنجاه نفر از مؤسسۀ دیل کارنگی فارغ‌التحصیل شدند. وارن بافت و بسیاری افراد مشهور و ثروتمند دیگر از شاگردان دیل کارنگی بوده‌اند. از دیگر آثار دیل کارنگی می‌توان به «چگونه اعتمادبه‌نفس را افزایش دهیم؟»، «چگونه از زندگی و شغل لذت ببریم؟» و «مهارت‌های سخنرانی» اشاره کرد. کارنگی در سال 1955 و در نیویورک درگذشت.