ژان کریستف (4 جلدی)

آن که دوستش داریم همه گونه حقی برما دارد. حتی حق آن را دارد که دیگر دوستمان نداشته باشد. نمی توان از او رنجشی به دل گرفت بلکه تنها باید از خود رنجید که چرا باید آنقدر کم شایسته محبت باشیم که دوست ما را ترک کند واین خود رنجی کشنده است.

بیش تر مردم در بیست یا سی سالگی می میرند. از این حد که بگذرند دیگر چیزی جز سایه ی خود نیستند، باقی زندگیشان صرف آن می شود که ادای خود را در آورند، و روز به روز به صورتی ماشینی تر و با شکل های زننده تر آنچه را که پیش از این، در زمانی که زنده بوده اند، گفته و کرده اند و اندیشیده اند و دوست داشته اند تکرار کنند.