خوب کردی رفتی آرتور رمبو

چرا شاعري بايد تنها 44 ماه شعر بگويد و بعد تصميم بگيرد خاموش شود، برود و در صحراهاي آفريقا تا دم مرگ گمنام بماند؟ چرا آرتور رمبو رفت؟ چرا شکوه محافل شاعران پاريسي او را مجذوب خود نکرد؟ «خوب کردي رفتي آرتور رمبو» مي خواهد او را بشناسد، شعرها و نامه هايش را بخواند و به عکس اش خيره شود تا نشان دهد که شعر او بايد تا سرحدات نابودي شاعر پيش مي رفت. زيرا رمبو به هستيدن آنچه خود هست و آنچه خود نيست مي انديشيد، به تجربه من هاي ممکن و ناممکن، بي هيچ تکلف و ترسي، تا با تن سپردن به تجربه نابودي و خودويرانگري «غيب بين» شود. او باور دارد که شاعر پرومته است و آن تکه از خورشيد را نه براي خود که براي تمام بشريت دزديده است.