رساله های شعری فیلسوفان مسلمان

اين که چرا تاکنون رساله هاي شعري فيلسوفان مسلمان به فارسي برگردانده نشده، قابل تأمل است. آيا فهم نظريه آنها دشوار بوده يا اينکه منتقدان ادبي بيانات فيلسوفان کلاسيک را مفيد نمي دانسته اند و فيلسوفان معاصر هم پرداختن به رساله هاي شعري آنها را جزء اولويتهاي خودشان به شمار نياورده اند؟ ممکن است پاي علتهاي ديگري هم درميان باشد. علت هرچه باشد، اين مقدار مسلم است که گفتگو با اين سنت ديرپاي و استوار حوزه اسلامي ميتواند باب تازه اي را در نظريه شعر و گفتمان نقد ادبي معاصر بگشايد و بحثهاي مغفول مانده اي درباره بوطيقاي کلاسيک را وارد جامعه ادبي فارسي زبانان کند؛ بحثهايي که هم براي درک نظريه ادبي گذشتگان مفيد است و هم براي نقد ادبي امروز، سودمند، مضافا اينکه سلطه نظريه ادبي غرب بر گفتمان نقد ادبي کشور، سبب شده که ما از داشته هاي بومي غفلت کنيم.