تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
هنر به معنی کهن لفظ، چنان جامع است که هگل دین عصر میتولوژی را دین ابداعی و هنری می نامد. در این جهان، بشر در ساحت خیال سکنی گزیده بود، و به وصف عرشیان- با زبان اشاره- تعلق خاطر داشت. بنابراین هنر سنتی مشرق زمین، دیگر صرف محاکات زیبایی محسوسات نبود، بلکه ابداع معانی و گنج های عرشی و تقرب به مبدا قدسی تلقی می شد. در حقیقت با تعریف افلاطونی- ارسطویی هنر، ساحت ابداعی حیات آدمی از مقام عرشی خود تنزل، و به زمین تعلق پیدا می کند. هنر برای هنر و صرف بیان زیبایی این جهانی، بی آنکه آدمی به روح و باطن غیبی عالم محسوس انتقال یابد، غایت نظرگاه یونانی هنر است.
نشر سوره مهر
