جهان زیرسیگاری من است

عشق اي هوس کلاسيک... عشق يعني خواستن کسي يا چيزي با تمام خواسته هايش. امروز همان حکايت معروف شده است که اسم بچه اش را گذاشت رستم و از ترس فرار کرد؛ عشق را فقط در بخش خلاقيت هاي ذهن قابل تقدير مي دانم. و اين را هم در مورد آن گفته ام. به جز حضور تو هيچ چيز اين جهان بيکران را جدي نگرفته ام حتي عشق را. عشق در واقعيت جامعه ما، توهمي شده که دارد به حضور و زندگي ما لطمه مي زند. اگر بخواهيم عشق را تصوير کنيم و بدهيم به رايانه و به تصوير نهايي برسيم، محال است که در خيابان نظيرش را پيدا کنيم. چرا که دمپايي آن پاي يک نفر است، روسري اش سر يک نفر ديگر و پيراهنش تن کسي ديگر. عشق به ظاهر يک کلمه است...