دستم را باز بگذارید می خواهم بنویسم آغوش

حقم بهم ندي، اعتصاب مي کنم لب نمي زنم و مرگ انتخاب مي کنم حتم بهم ندي، يه مرد بد ميشم از خطوط مرزي تن تو رد مي شم مي زنم به مرز شوم مرد هرزه گي ميرسم يه جا که حتي روت نشه بگي واژه دموکراسي، چه خوش لعاب بود از لباي تو که ديکتاتورمآب بود جامعه به جز تو واسم هيچي نداشت جامعه من و تورو، رو دست هم گذاشت جامعه فقط به ما دروغ تلخ گفت هرکي هرچي خواست گفت، حرف هاي مفت من به اين نبودن تو عاشقم گلم با همين سرودن تو عاشقم گلم