میان ستاره ای

انتشارات چترنگ منتشر کرد: کوپر با پيچيدگي زماني نسبيت گرا دست و پنجه نرم ميکند.در حقيقت زمان،آنتاگونيست ميان ستاره اي است؛زيرا آنچه کوپر بايد با آن بستيزد و بر آن فائق آيد،زما نسبيت گراست نه به طور خاص کندي مفرط زمان.تسرکت(ابر مکعب چهار بعدي)صرفا در يک زمان مشخص کنار اتاق خواب مورف قرار نگرفته،بلکه به طور بالقوه داراي سطوحي بي نهايت است که هرکدام در دقيقه اي خاص،کنار کتابخانه قرار گرفته اند و کليت اتاق خواب مورف را در تمامي لحظات ممکنش بازنمايي ميکنند.به نظر ميرسد که تعبير نويلان تسرکت،ظاهرا وجود پيوستار فضا زماني را امکان پذير ميکند که در آن تمامي لحظات ممکن زماني،در آن واحد براي اين فضاي بسيار خاص در دسترس باشند...از آنجايي که فضا و زمان به نوعي با يکديگر جا عوض ميکنند،در مدتي که کوپر دذر تسرکت به سر ميبرد،آزاد است که به هر سوي زمان پرسه بزند،اما حرکت فضايي او محدود ميشود،همان طور که تورن ميگويد:«او ميتواند از طريق نظام تسرکت به هر زماني که دلش ميخواهد دسترسي پيدا کند،اما تنها در يک اتاق» فروشگاه اينترنتي 30بوک