قربانی (گالینگور)

انتشارات ماهي منتشر کرد:
قرباني کتابي استثنايي است؛ روايتي از آن‌سوي جبهه‌ي جنگ جهاني دوم، روايتي از اوضاع کشورهاي تحت اشغال جبهه متحدين آلمان و ايتاليا از دل اردوگاه فاتحان سال‌هاي اول جنگ. کورتزيو مالاپارته خبرنگاري ايتاليايي بود که با سمت سرواني در کشورهاي مختلف جبهه متحدين مي‌گشت و خاطراتش را مخفيانه مي‌نوشت. او بلافاصله بعد از پايان جنگ اين خاطرات را در قالب کتاب قرباني منتشر کرد، کتابي که خيلي زود به يکي از پرفروش‌ترين آثار آن دوره تبديل شد.
کورتزيو مالاپارته در سال 1898 در پراتو، نزديک فلورانس، به دنيا آمد. در 1914 که شانزده‌ساله بود، از مدرسه‌ي چکونيني که در آن‌جا به تحصيل اشتغال داشت، گريخت و ايتاليا را که در آن زمان هنوز بي‌طرف مانده بود، ترک گفت. پاي پياده از مرز گذشت، به فرانسه رفت و به عنوان سرباز داوطلب در ارتش فرانسه پذيرفته شد. در شامپاني زخم برداشت و به دريافت نشان صليب و نخل افتخار نايل آمد. کتاب او به نام فن کودتا، که نخستين کتاب بر ضد هيتلر بود، در 1931 در اروپا منتشر شد، اما فروش آن در ايتاليا و آلمان ممنوع گرديد. بر اثر انتشار آن کتاب در ايتاليا محاکمه شد و به پنج سال تبعيد به جزيره‌ي ليپاري، در شمال سيسيل، محکوم گرديد. آلماني‌ها در 1941 او را، به گناه مقاله‌ها و گزارش‌هايي که از جبهه‌ي روسيه به ايتاليا مي‌فرستاد و در روزنامه‌ي کوريره دلا سرا چاپ مي‌کرد، توقيف و به چهار ماه اقامت اجباري در اردوگاه‌هاي کار محکوم کردند. مالاپارته در آن زمان در ارتش ايتاليا خدمت مي‌کرد و به سمَت مخبر و رابط جنگي در جبهه‌ي روسيه انجام وظيفه مي‌نمود. اين مقالات بعدها در 1948 تحت عنوان ولگا در اروپا مي‌زايد در پاريس در يک مجلد انتشار يافت. از 1943 تا 1945، يعني تا پايان جنگ جهاني دوم، در گروه «مبارزان ايتاليايي به خاطر آزادي» به فعاليت پرداخت و به عنوان افسر رابط بين سرفرماندهي نيروهاي متفقين و پارتيزان‌هاي مبارز ملي در نبردهايي که راي آزادي اروپا از جمله ايتاليا درگير بود، شرکت جست. مالاپارته در 1957 در مسکو به بيماري سرطان درگذشت.
محمد قاضي از مترجمان بنام زبان فارسي است. او در 12 مرداد 1292 در مهاباد زاده شد. در کودکي نزد حسين حزني مکرياني زبان فرانسوي را آموخت و شانزده ساله بود که با کمک عمويش به تهران آمد و تحصيلاتش را در دارالفنون ادامه داد. سال 1315 از دارالفنون ديپلم ادبي گرفت و براي تحصيل به دانشگاه تهران رفت و در رشته‌ي حقوق تحصيلاتش را ادامه داد. او در دانشگاه آموختن زبان فرانسوي را نيز پي گرفت و هميشه از بهترين شاگردان اين زبان بود. قاضي در سال 1320، پس از اتمام تحصيل و خدمت نظام، به استخدام وزارت دارايي درآمد و در سال 1355 بازنشسته شد. وي در سال‌هاي خدمت در وزارت دارايي به کار ترجمه نيز مشغول بود و در همان سال 1320 با ترجمه‌ي رمان کلود ولگرد از ويکتور هوگو کار ترجمه را آغاز کرد. اگرچه قاضي تا سال 1329 فقط همين يک کتاب را ترجمه کرده بود، پس از آن بيش از پيش به ترجمه پرداخت و حدود 70 ترجمه از آثار نويسندگان بزرگ جهان بر جاي گذاشت. شمار آثار بزرگي که با ترجمه‌ي او شناخته مي‌شود بسيار است اما اغلب دون کيشوت را بهترين ترجمه‌ي قاضي مي‌دانند که در 1337-1336 ترجمه‌اش کرد و براي آن جايزه‌ي بهترين ترجمه‌ي سال را نيز از دانشگاه تهران گرفت. قاضي پس از بازنشستگي به فعاليت در کانون پرورش فکري کودکان و نوجوانان پرداخت و به همين دليل در کارنامه‌اش ترجمه‌ي آثار رمان‌هايي براي نوجوانان نيز به چشم مي‌خورد.
قاضي در 1354 به بيماري سرطان حنجره مبتلا شد. او براي درمان بيماري به آلمان رفت و پس از جراحيْ تارهاي صوتي‌اش را از دست داد و ناگزير به کمک دستگاه سخن مي‌گفت. او با وجود اين مشکل به کار ترجمه ادامه داد. او در 24 دي 1376 در تهران درگذشت و در زادگاه خود، مهاباد، به خاک سپرده شد.
فروشگاه اينترنتي 30بوک