

انتشارات نگاه منتشر کرد:
صادق هدايت در جواني گياهخوار شد و کتابي در فوائد گياهخواري نيز نوشت. او تا پايان عمر گياهخوار باقيماند. بزرگ علوي در اين باره مينويسد: «يک بار ديدم که در کافه لالهزار يک نان گوشتي را که به زبان روسي بولکي ميگفتند، به اين قصد که لاي آن شيريني است، گاز زد و ناگهان چشمهايش سرخ شد، عرق به پيشانياش نشست و داشت قي ميکرد که دستمالي از جيبش بيرون آورد و لقمه نجويده را در آن تف کرد.»
او همواره از خوردن گوشت پرهيز مي کرد و در پاسخ درخواست دوستانش مبني بر استفاده از گوشت مي گفت: من اين لاشه ها و مردارهاي رو به متلاشي شدن را نمي خورم.
اين کتاب به برهان هاي گياه خواران مي پردازد.از دلايل اخلاقي گياه خواري (به چالش کشيدن مفهوم خرد با ديدگاهي که دکارت آن را ويژه ي آدميزاد مي داند) گرفته تا گفتگوهايي درباره ي فيزيولوژي بدن آدميزاد (که بنا به برهان هاي اين کتاب با گياه خواري سازگار است).همچنين اين کتاب به بررسي صنعت بيرحمانه توليد گوشت و نکات ظريفي از آن مي پردازد که مردم چندان درباره ي آن ها نمي انديشند.دراين کتاب صادق هدايت نقل قول هايي ازبزرگان گياه خوار را نيز گردهم آورده است که خواندن آن ها خالي از لطف نيست.
فروشگاه اينترنتي 30بوک
شاید بپسندید














از این نویسنده













