یک جای امن

انتشارات مرکز منتشر کرد: از آن‌جايي که ايستاده بودم، چون نزديک به پانصد تا کله تراشيده و نتراشيده ديدم که داشتند سرک مي‌کشيدند. فوري خودم را پس کشيدم. کافي بود يکشان ما را ببيند و قيامتي بشود. آن وقت بود که ديگر هيچ کس حريفشان نبود. باورم نمي‌شد. اين بچه‌ها از صبح پشت در بسته ايستاده بودند، حالا که اين تو بودم، انگار با آن‌ها فرق داشتم، انگار مال يک جاي ديگر بودم جايي که هيچ دخلي به خاتون آباد نداشت. ما سه نفر بوديم اين طرف در برابر هزاران نفر آن طرف. خلاصه حال خوبي بود. آن قدر خوب که نفهميدم آن ساعت‌ها چه طور گذشتند. آن قدر ايستاديم و نگاه کرديم تا آفتاب رفت. اين را از حرفهايشان فهميدم و گرنه من حتي نفهميدم آفتاب رفت. فروشگاه اينترنتي 30بوک