پژوهشی پیرامون نظام دینی و اخلاقی در مهابهاراتا

انتشارات ديلماج منتشر کرد:
منظومه ي حماسي منظومه ي حماسي مهابهاراتا،کلان ترين منظومه هاي حماسي جهان است ولي قديمي ترين آنها نيست و به احتمال زياد از واقعيت تاريخي نيز برخوردار است،در اصل به صورت آثار پراکنده اي بوده که بعدا در يک کتاب به نام مهابهاراتا در دسترس ما قرار گرفته است.تاريخ نخستين نسخه هاي به دست آمده از سرودهاي حماسي مهابهاراتا به سده ي 5 يا 6 ق.م مي رسد. اين سروده ها تا هفتصد يا هشتصد سال بعد،هنوز دز حال شکل گرفتن بوده اند و سرانجام در سده ي سوم يا چهارم مسلادي کم و بيش ساختار نهايي خود را يافته اند. از آن پس تاکنون،قلم هر نويسنده با هر طبع،هر تفسير،هرسنت و هر مليت،رنگي به آن بخشيده است آنچنان که مي بينيم مهابهاراتا در زمان هاي مختلف و در طول قرن هاي متمادي نوشته شده است،به اين دليل گهگاهي شاهد تعازضات و طرز فکرهاي گوناگون در مهابهاراتا هستسم.در ميان ادبيات ديني هندويي،مهابهاراتا در زمره ي متون سمزيتي يا تفسيري قرار دارد نه شروتي ووحياني.توضيح اينکه ادبيات هندو به دو دسته ي وحياني (شروتي) و غير وحياني(سمريتي)تقسيم ميشود.در سنت هندو،وادها را از اين نظر اپوروشيا يا غير انساني مي خوانند که به عقيده ي هندوان،اين سرودها زاييده ي طبع شاعر پيشه ي هيچ مخلوقي نيست،بلکه از مبدا غير انساني وحي شده است و همين امر،باعث شده که وداها جزو دست نوشته هاي منزل به حساب آيند.مهابهاراتا به عنوان وادي پنجم شناخته مي شود و ريشه ي بسياري از داستان هاي مهابهاراتا به دوره ي ودايي مي رسد.
فروشگاه اينترنتي 30بوک