تندر بی پایان

انتشارات خرد سرخ منتشر کرد:
ميگل ارناندس را سخت مي توان دوست نداشت آقاي شاعر، اوايل يک بهار هفتاد و چند سال پيش، در زنداني در آليکانته روي ديوار نوشت: بدرود برادران رفقا دوستان بگذاريد توشه ام را بردارم از آفتاب و گندمزار و همان جا مرد. همان جا زير پاي فرانکيست هايي که لورکارا هم کشته بودند پاي يک تک درخت.
تن نخواهم داد: نه مايوس خواهم شد انگار گردباري از گدازه هاي آتشفشان محبوس در زندان ميوه بادام با منقار آويزان شهره اي که نوک مي زند.
فروشگاه اينترنتي 30بوک