اتاق روشنی که روزش می خوانند
انتشارات بيدگل منتشر کرد:
در دو سال آخر حيات پرتلاطم جمهوري وايمار، اولين دولت دموکراتيک تاريخ آلمان، اگنس اگلينک، بازيگري ميان‌سال، در خانه‌اي بزرگ در برلين زندگي مي‌کند. شب سال نو است، خانه پر از مهمان است و همه، از داشتن امنيت خوشحال‌اند. اما اين حس دوام چنداني ندارد: وحشت غلبه هيولاي فاشيسم، اين‌بار در هيئت حزب تازه تاسيس ناسيونال سوسياليست کارگران آلمان (نازي)، رفته‌رفته بر اميدها و دلخوشي‌ها سايه مي‌اندازد وآينده پيش رو را غبارآلودمي‌کند.
توني کوشنر، با نام کامل آنتوني روبرت کوشنر،متولد 1956 نيويورک است. نمايشنامه‌نويسي را در دهه هشتاد ميلادي آغاز کرد و از همان ابتدا از تئاتر اپيک‌برشت و رئاليسم آمريکايي تاثير بسياري گرفت.اميد به احياي تئاتر اپيک کوشنر را واداشت اشکال پيشين را با عواطف پست مدرنيستي خود در هم آميزد و ترکيبي حاصل کند که مي‌توان نام ((تاريخ‌نگاري دراماتيک)) بر آن گذاشت. او در آثارش تکامل فرهنگي بشر را از زاويه فعاليت‌هاي سياسي، اعتقادات مذهبي و آرمان‌هاي نئوسوسياليستي روايت مي‌کند . شايد بتوان اشتياق کوشنر به استفاده از صحنه به مثابه ابزاري براي پيش کشيدن جدال‌هاي سياسي_اجتماعي و همين‌طور توجه ويژه به نقش فعال مخاطب در فرآيند اجرا را وجوه اشتراک او با برشت دانست. او اين نمايشنامه را هم براساس ((ترس و نکبت رايش سوم)) برشت نوشته است.
مجموعه نمايشنامه‌هاي بيدگل، مجموعه‌اي منحصر به فرد از نمايشنامه‌هايي است که يا تا به حال به فارسي ترجمه نشده‌اند و يا ترجمه مجدد نمايشنامه‌هايي خواهد بود که از هر جهت لزوم ترجمه درباره آنها حس مي‌گردد.
فروشگاه اينترنتي30بوک
شاید بپسندید
از این مترجم
