من و مال خودم

انتشارات تمدن علمي منتشر کرد:

من و مال خودم(1845)، که دفاع انديشه آفريني از فرد‌گرايي است، تاثير ژرفي بر انديشه‌ورزي فردريش نيچه، مکس ارنست، هنريک ايبسن و ويکتور سرژ، آين رند و بسياري ديگر داشته که شماري از آن‌ها سال‌ها بعد اين تاثير را بشدت انکار کردند. مارسل دوشامپ که مکس استرنر را مهمترين فيلسوف کار خود معرفي مي‌کند، کمتر از بقيه از اين لحاظ تودار بوده است.
استرنر با به کشاکش کشاندن فشار‌هاي ديني، فلسفي و سياسي بر آزادي فردي تمام آموزه‌ها و باور‌هايي را که منافع دين،دولت، مردميت يا جامعه را برتر از منافع فرد مي‌گذارد به نقد ميکشاند.
کتاب با مطالعه‌ي «من» آغاز ميکند و سپس گردن نهادگي و انقياد آن را از زمان باستان تا سده‌ي نوزدهم ميلادي رديابي مي‌کند. چيزي از تيغ اتهام او نمي‌گريزد، فيلسوفان، مسيحيت، سلطنت، بورژوازي، همگي افراد را با قوانين ، اخلاق و وظيفه پايبند مي‌کنند.
انقلاب‌ها يک ديو‌سرشتي را پاک مي‌کنند تا آن را با ديو‌سرشتي ديگر جايگزين کنند.
استرنر سال‌ها پيش از مانيفست مازکس پيش‌بيني کرد که سوسياليسم در دولت تماميت‌خواه به اوج مي‌رسد و آن را مانند آزادي‌طلبي به نقد مي‌کشاند.
با جلوتر بودن از کار‌هاي نيست گرايان، اگزيستانسياليست‌ها و آنارشيست‌ها، من و مال خودم خود مختاري فردي را در برابر هرآنچه ممکن است با آن به ستيز برخيزد پاس مي‌دارد.

فروشگاه اينترنتي 30 بوک