فصلنامه فرهنگی هنری تیر (شماره 1)(پاییز 1402)

انتشارات بان منتشر کرد :
فهوم بینامتنیت را ژولیا کریستوا در دهه ی 1960 در بستر سنت پساساختگرایی پیشنهاد داد بنا به باور او، هر متنی استحاله ای است از متون دیگر و بینامتنیت در فضای متنی شکل می گیرد که پاره گفتارهایش از دیگر متون نشئت گرفته و یکی دیگری را قطع و خنثی می کند (336 :1,1980 Kristeva). بر این اساس روابط متنی به صورت شبکه ای ایجاد می شوند و معنا بیرون از
متن وجود ندارد به عبارتی معنا بين متون متفاوت شکل می گیرد. کریستوا درواقع، با تأکید بر پویایی نهفته در درون متن این نگرش را مطرح کرد که متن موجودیتی تک خطی نیست بلکه پدیده ای ناهمگن است که از ترکیب متون متفاوت شکل می گیرد البته کریستوا تحت تأثیر دو الگوی پیش از خود بود و با تركيب الگوی سوسوری و باختینی تلاش کرد نظریه ای جدید معرفی کند که به نظریه ی بینامتنیت یا استحاله ی متون در یکدیگر شهرت داشت.
فروشگاه اینترنتی 30بوک