کوری (گالینگور)

ژوزه ساراماگو در رمان خود کابوسي هولناک را باز مي آفريند . جامعه شهري پيشرفته اي با همه امکانات ناگهان به بربريت باز مي گردد و کل ساختار زندگي جمعي به انحطاط کشيده مي شود .رشته هاي الفت و تعهد از همه مي گسلد و يکي يکي از بين مي رود. دقت موشکافانه در سبک و ساختار نوشتن ، حذف علائم نقطه گذاري عدم تطابق زمان ها خواننده را وا مي دارد تا در هر لحظه به ظرايف معني بينديشد . نتيجه رماني است عميق ، تفکر بر انگيز ، و کتابي در طي سالهاي اخير سابقه نداشته است . رماني عميق و تکان دهنده ، در عين حال که کاملا خيالي به نظر مي رسد ، تصويري هولناک از واقعيت است.