تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
دلم هری ریخت پایین وقتی که دیدم خط کش بلند و کلفتش را به سوی من گرفته است و تکان می دهد. اول فکر کردم که شاید پشت سرم، پهلویم، سمت راست، سمت چپ، بالاخره کسی باشد که اشاره معلم به او باشد و نه به من. برای همین، به محض دیدن اولین تکانهای خط کش، سرم را به اطراف گرداندم تا به قول معلم ادبیات، «مشارالیه» را پیدا کنم، ولی نبود. خود من بودم که درست در امتداد تکانهای خط کش می لرزیدم. زیاد نمی ترسیدم از بلندی و کلفتی خط کش، چرا که به کار زدن نمی آمد. تا آن وقت ندیده بودیم که این خط کش دستی را سرخ، پایی را کبود یا چشمی را تر کرده باشد. به قول خودش این خط کش را همیشه در دست داشت برای نزدن...
نشر نیستان
