تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
مهتاب با چینی در پیشانی گفت: - نسترن، باز تا رسیدیم شروع کردی! لازم نکرده جایی بری! علی گفته بیرون نره. نسترن رو به مادربزرگش کرد، ولی به مادرش جواب داد: - عزیز جون، بگو اذیت نکنه دیگه، مامان خانم! من دارم میرم به عزیز کمک کنم. عزیز خانم گفت: - مادر جون، بذار بیاد، من مراقب هستم، تازه تنها که نیست من باهاش هستم، خدا رو شکر دیگه برای خودش خانمی شده. مهتاب کلافه گفت: - مامان، کجا میرین؟! - دارم میرم خرید، برای سفرهی هفت سین، ناسلامتی فردا عیدهِ. - باشه برین، ولی نبینم باز هم برنامهی پارک و تولد و... ترتیب بدی ها. - چشم، خیالتون راحت. - ببینیم و تعریف کنیم. وای که روزهای خوش چه زودگذرند، درست هجده سال داشتم و از غم دنیا بی‌خبر بودم، به راستی که بهترینها با من بودند. از آن شهر کوچک دنیایی خاطره در ذهن داشتم. خاطراتی که با کودکیام عجین شده بودند. از کودکی آن شهر را دوست داشتم و خوب میدانستم که تنها دلیلش وجود پدربزرگ و مادربزرگم بود. آنها نیز به همان اندازه مرا دوست داشتند و به هم وابسته بودیم، خوب میدانستم که گل نوههایشان بودم و از این جهت که بیشتر دوران کودکیام را با آنها سپری کرده بودم به من وابسته شده بودند.
نشر پرسمان
