نیمای داستان

انتشارات مروارید منتشر کرد:
عروسی دخترش اين‌طور اتفاق افتاده بود: يك جوان زارع را دوست داشت. پيرزن راضی به مواصلت آن‌ها نبود. او را گول زدند. دخترش را پنهانی به محضر آخوند بردند. عقد كردند. پس از آن زن و شوهر شدند. عروس و داماد در زير كلبه‌ی دهاتی خود رقص كردند. داماد هيزم می‌فروشد و بی‌بضاعت است. عروس زير ديگش را آتش می‌كند. به نرجيس گفتم: «ديوانگی اين است كه تو به آسايش آن‌ها راضی نيستی.» گفت: «روی حصير می‌خوابند.» گفتم: «در عوض دو قلب يافت می‌شود كه يكديگر را دوست دارند؛ قلبی است كه روی قلب می‌خوابد.» گفت: «چيزی ندارند.» گفتم: «چه دارايی بالاتر از محبت؟ اغلب، آن را در ميان میليون‌ها نمی‌توان يافت، ولي در كلبه‌ی كوچك يك فقير ممكن است پيدا كرد.»...
از متن کتاب
فروشگاه اینترنتی 30بوک